“ได้ครับคุณพ่อ ผมจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยครับ”
“ขอบใจมาก ว่างๆ ก็ขึ้นมาเยี่ยมพ่อบ้างล่ะ แล้วก็พาเมียมาด้วย”
หัสวีร์หัวเราะร่วน
“ผมยังไม่มีเมียเลยครับ ยังหาไม่เจอ”
“ก็หาซะทีสิ พ่อจะได้มีหลานคนที่สองสักที”
คำพูดของบิดาทำให้ใบหน้าของลลิตาลอยเข้ามาในความคิด ร่างกายของเขาตื่นตัวขึ้นมาทันที
“ผมจะพยายามหาให้เจอเร็วๆ นะครับ”
“โอเค งั้นแค่นี้นะ ถึงเวลากินยาของพ่อแล้ว”
“ดูแลสุขภาพนะครับคุณพ่อ”
บิดาวางสายไปแล้ว แต่เขายังคงยืนยิ้มอยู่กับโทรศัพท์มือถือของตัวเอง ในสมองนึกไปถึงภาพที่เขากับ ลลิตาจูงมือเด็กตัวเล็กๆ สามสี่คนเดินเล่นในสนามหญ้า
“ลูกหรือ...” ชายหนุ่มอมยิ้ม “นี่เราอยากมีลูกขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
ในขณะที่หัสวีร์กำลังมึนงงกับตัวเองอยู่นั้น ประตูห้องทำงานก็ถูกเคาะเสียงดัง เขาตื่นจากภวังค์ และเอ่ยถามขึ้น
“มีอะไรหรือ”
“มีแขกมาขอพบคุณหัสค่ะ”
“ผมไม่ว่าง”
หัสวีร์ตอบไปโดยไม่ต้องเส
