คุณแม่กับยายดาคงรู้เท่าไม่ถึงการ” สองพ่อลูกรู้ดีว่านี่คือการพูดจาปลอบใจกันไปมา
แต่หลังจากนั้นไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงก็มีคนพบนายเข้มนอนเกยอยู่ริมน้ำ และมีคนพาส่งโรงพยาบาล เพื่อนที่เป็นตำรวจจึงติดต่อไปหาแดนไทย แดนไทยกับบิดาและชมพู่รีบเดินทางไปโรงพยาบาล ก็พบว่าเป็นนายเข้มจริง ๆ
นายเข้มยังไม่ตายทำให้สองพ่อลูกโล่งใจ แดนไทยให้เพื่อนที่เป็นหมอรักษานายเข้มให้ดีที่สุดโดยให้ชมพู่คอยมาเฝ้าไข้ให้ โดยให้อ้างที่บ้านว่าต้องเดินทางกลับบ้านด่วนเพราะญาติป่วย
“นังชมพู่กลับบ้านนอกเพราะญาติป่วยไม่เห็นมีใครบอกแม่เลย แล้วแดนไปอนุญาตตอนไหนลูก” คุณดรุณีเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ผมอนุญาตไปก่อนหน้านี้ครับ เห็นคุณแม่กับยายดาออกไปข้างนอก ชมพู่ไม่เจอใครเลยขออนุญาตผมน่ะครับ” แดนไทยตอบมารดาเสียงขรึม
หลังจากนายเข้มฟื้นขึ้นมา ทั้งดรัณและแดนไทยก็มาเยี่ยมอย่างร้อนใจ นายเข้มซาบซึ้งใจเป็นอันมากเมื่อชมพู่บอกว่าใครช่วยตนเอาไว้
แม
