ร่างสูงเดินเลี้ยวออกจากลิฟต์ตรงมายังห้องพักที่ตัวเองคุ้นเคยเป็นอย่างดี ใบหน้าของชายหนุ่มตอนนี้หากใครเห็นคงไม่กล้าซักถามหรือเอ่ยอะไรออกมา เพราะบึ้งตึงชวนเสียวสันหลังชอบกล คีย์การ์ดที่อยู่ในมือถูกแตะลงไป กระชากประตูห้องเปิดออกตามอารมณ์คุกรุ่น จนคนที่นั่งทำงานอยู่ที่มุมห้องถึงกับหันมามองด้วยความตกใจ
“เปิดประตูแรงจังคุณ”
“ไปเสนอหน้าทำไมที่บริษัท ไปป่าวประกาศให้น้องสาวฉันรู้เหรอว่าเป็นอะไรกับฉัน อยากมีตัวตนขนาดนั้นเลยหรือไง” ฟาริสางุนงงเป็นไก่ตาแตก เมื่ออีกคนมาถึงก็ด่าเอาๆ ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา เรียวปากอิ่มขยับจะเอ่ยบ้าง ทว่าคงจะช้าไปเมื่อคนอารมณ์เสียพูดต่อ
“ทำไมต้องดื้อด้วยวะ บอกให้อยู่ในที่ที่ให้อยู่ทำไมไม่ฟัง ทำไมต้องรั้นทุกครั้ง คำพูดฉันมันไม่มีความหมายอะไรเลยใช่ไหม หรือว่าที่จริงเธอมันโง่จนฟังสิ่งที่ฉันพูดไม่เข้าใจ อยากได้ฉันเป็นผัวจนตัวสั่นถึงขนาดบอกน้องสาวฉันเลยเหรอ ฉันจะบอกอะไร
