“คืนนี้ฉันซื้อตัวเธอ”
“…”
“และเธอต้องมานั่งปรนนิบัติฉัน…ทั้งคืน”
หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อได้ยินแม็กซ์ควินบอกแบบนั้น สายตามองเขาพลางลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคออย่างยากลำบาก เธอมีงานที่ต้องทำ หากไปนั่งปรนนิบัติเขาทั้งคืนเท่ากับผิดกฎของที่นี่ ปกป้องบอกให้เธอดูแลเขาและเพื่อนเป็นอย่างดีก็จริง แต่นั่นไม่ได้หมายถึงให้นั่งอยู่ด้วยทั้งคืนอย่างนี้ อีกอย่างถ้าเพื่อนร่วมงานเห็นคงเอาไปนินทาลับหลังยับ
“ญาณินทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ มันผิดกฎของที่นี่”
“ฉันไม่ได้สนใจ”
“คุณแม็กซ์ควินกำลังทำให้ญาณินลำบากใจอยู่นะคะ”
“นั่นมันก็เรื่องของเธอ แต่คืนนี้ฉันซื้อตัวเธอแล้ว”
“ญาณินทำแบบนั้นไม่ได้ ถ้าคุณปกป้องรู้…”
“แต่เท่าที่ฉันได้ยิน…มันก็ตกลงนี่”
เธอนิ่งชะงักลงไป ส่วนแม็กซ์ควินกระตุกยิ้มมุมปากเบาๆ ก่อนจะขยับริมฝีปากพูดประโยคต่อมา
“ฉันจะไปรอที่โต๊ะ”
“ค…ค่ะ” เธอตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ สายตามองตามแม็กซ์ควิ
