บทที่ 3
ชีวิตคู่ที่แสนเรียบง่าย?
เช้าวันเสาร์เคทตื่นนอนแต่เช้าตรู่ เธอเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะออกไปเตรียมอาหารเช้า เมื่อเธอเดินผ่านห้องรับแขกก็เห็นสามีนั่งอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งที่เคทรู้สึกคุ้นหน้า
เมื่อทั้งสองหันมาเห็นเธอ ผู้หญิงคนนั้นก็เอ่ยทักทายเธออย่างสดใส
“สวัสดีค่ะคุณเคท”
“สวัสดีค่ะ”
เคทยังยืนอยู่ที่เดิมในขณะทักทายกลับ
เธอกำลังคิดหนักว่าจะเดินเข้าไปในนั้นหรือจะเดินไปในครัวดีเพื่อไม่ได้ดูมีพิรุธ
แต่ยังไม่ทันจะได้ตัดสินใจอะไร คุณสามีก็เอ่ยขึ้นเสียก่อน
“แพรวาน่ะ เลขาพี่เอง เคทน่าจะเคยเจอแล้วตอนงานแต่ง”
“อ้อ ค่ะ” เคทส่งยิ้มเจื่อน ๆ
“ขอโทษที่มารบกวนวันหยุดนะคะ แพรบอกคุณวิทย์แล้วว่าให้รอวันจันทร์ก็ไม่เชื่อ”
แพรวาพูดทีเล่นทีจริงกับสามีของเคททำราวกับว่าสนิทกันมาแต่ชาติปางก่อน
“นี่แพรวามารบกวนเวลาสวีทของคุณวิทย์หรือเปล่าคะ”
“เปล่า” วีวิทย์ตอบเสียงเย็นขณะเซนต์เอกสารบางอย่าง
“ตามสบายเลยนะคะ เดี๋ยวเคทเอาเครื่องดื่มมาให้” เคทที่ไม่อยากอยู่ตรงนั้นรีบหาทางไป
“ไม่เป็นไรค่ะคุณเคท เสร็จพอดีเลย แพรจะไปแล้ว”
“โอเคค่ะ”
“งั้นเดี๋ยวทั้งหมดนี้แพรจะจัดการให้นะคะ”
“ครับ”
“แพรไม่รบกวนแล้วนะคะ แพรไปก่อนนะคะ”
แพรวาขอตัวกลับเคทก็เลยเดินไปส่งเธอที่ประตู
เมื่อเคทเดินกลับมาที่ห้องรับแขกก็ไม่เห็นชายหนุ่มแล้ว เธอเดาว่าเขาคงไปอาบน้ำเพราะเมื่อกี้ยังเห็นใส่ชุดออกกำลังกายคงเพิ่งออกกำลังกายเสร็จ เป็นปกติของเช้าวันหยุดที่เขามักจะตื่นเช้ามาออกกำลังกาย
แล้วเคทก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้าไปวางบนโต๊ะอาหารรอให้สามีมานั่งทาน จากนั้นเธอก็ยกส่วนของตนเองไปนั่งทานที่ริมระเบียง
เคทเริ่มทานไปได้สองคำ วีวิทย์ก็เดินออกมาจากห้องทั้งที่ยังไม่ใส่เสื้อผ้า ทั้งร่างกายมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวสะอาดพันรอบเอวไว้เท่านั้น
เคทรีบหันหน้าหนีไปมองที่อื่นที่ไม่ใช่กล้ามเนื้อท้องแน่นๆ นั่น แม้จะเห็นหลายรอบเพราะนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ เขามักทำแบบนี้ตลอดแม้ว่าเคทจะเคยขอร้องแล้วก็ตาม
“เวลาฉันอยู่คนเดียว ฉันแก้ผ้า นี่ก็ทำให้มากแล้วนะ”
เขาตอบเธอหน้าตาเฉยจนเคทไม่อยากคุยอะไรกับเขาอีก
เคทพยายามทำใจให้ชินแม้กล้ามแน่น ๆ นั่นจะทำให้เธอหวั่นไหว แต่ต่อให้เธอพยายามสนใจอาหารเช้าหรือวิวสวยๆ ยามเช้าทว่าไม่ค่อยช่วยเท่าไหร่นักในเมื่อหุ่นของเขามันน่ามองกว่า
เคทนั่งทานส่วนของตนเองจนอิ่มจากนั้นก็เดินเอาจานเข้าไปล้างก่อนจะมาเผชิญหน้ากับเขา
“พี่วิทย์คะ วันนี้เคทขอไปหาคุณตานะคะ”
“อือ”
ชายหนุ่มตอบอย่างไม่ใส่ใจขณะตักอกไก่ย่างเข้าปาก
“เอ่อ พี่วิทย์คะ”
“อะไร”
“คือว่าเคทอยากทำงานค่ะ”
แล้วก็เป็นไปตามที่เธอคาด ชายหนุ่มวางช้อนส้อมลงก่อนเงยหน้าขึ้นมองเธอพร้อมเอียงคอเชิงเป็นคำถาม
“คือว่าเคทเบื่อ เคทอยากหาอะไรทำค่ะ แล้วเคทก็จำได้ว่าพี่วิทย์เปิดบริษัทกับเพื่อนสนิท สามีคุณน้ำชา...
“....”
“คุณน้ำชากำลังหาอินทีเรียพอดี พี่วิทย์ก็รู้ว่าเคท...”
“ถ้าคนรู้ เขาจะนินทาฉันได้นะว่าไม่มีปัญหาเลี้ยงเมีย “
“นะพี่วิทย์.. สมัยนี้ภรรยาก็ทำงานนะคะ อีกอย่างงานมันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร นะคะ”
“...”
“พี่วิทย์คะ นะคะ”
“….วันนี้เธอก็ไปบอกคุณตากับคุณปู่เองแล้วกัน อยากทำอะไรก็เชิญ” ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะกลับไปจัดการอาหารของตนเองต่อ
“ขอบคุณนะคะ” แต่เคทตอบเสียงใสรู้สึกว่าหัวใจเบิกบานขึ้นมาอีกนิด
“พี่วิทย์คะ”
“อะไรอีก!!!”
“วันนี้แม่บ้านจะมาทำความสะอาดบ้านนะคะ”
“แล้ว”
“เคทฝากพี่วิทย์บอกพวกเขาทำความสะอาดระเบียงให้ได้ไหมคะ”
วีวิทย์ถอนหายใจใส่เธอ ตั้งแต่ชีวิตของเขามีเธอเข้ามามันก็วุ่นวายไปหมด
เคทที่เห็นท่าทีของเขาก็คิดเอาเองว่าเขาจะทำให้ เธอรีบลุกจากโต๊ะแล้ววิ่งเข้าไปในห้องนอนของตนเองแล้วกลับออกมาพร้อมกระเป๋าผ้าใบเก่าไม่สมฐานะภรรยาของนักธุรกิจหนุ่มมหาเศรษฐีเลยสักนิด
“พี่วิทย์คะ”
“อะไรอีกเคท ใจคอจะเรียกฉันทั้งวันเลยเหรอ”
“เรื่องสุดท้ายแล้วค่ะ”
“อะไร”
“เคทขอยืมรถใช้คันหนึ่งได้ไหมคะ”
“.....” ยัยนี่น่าปวดหัวเป็นที่สุด
“คันไหนก็ได้ค่ะ นะคะ เคทไม่อยากนั่งแท็กซี่ เคทเหนื่อย”
“....”
“เดี๋ยวเคทจะรีบซื้อรถคันใหม่ แต่ช่วงนี้เคทยังไม่อยากใช้เงิน”
“.....จะเอาคันไหนก็เอาไป รีบไปเถอะ รำคาญ!”
“ขอบคุณค่ะ”
เคทส่งยิ้มแสนน่ารักให้เป็นการตอบแทนจากนั้นเธอก็เดินไปหยิบกุญแจรถที่ตู้โชว์ก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากห้องอย่างอารมณ์ดีในขณะที่วีวิทย์ก็โล่งอกไม่น้อยที่เธอไปได้เสียทีโดยไม่รู้เลยว่า….เธอเลือกเอาซูเปอร์คาร์คันโปรดของเขาออกไป