หลังใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างหวาน ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็เริ่มพัฒนาไปในทิศทางที่ดีขึ้น เช้าวันต่อมาวีวิทย์ขับรถมาส่งเคทที่บริษัทด้วยตัวเอง
“เย็นนี้พี่วิทย์จะมารับเคทใช่ไหมคะ” เคทเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มสดใส
“อื้ม” วีวิทย์ตอบเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย
เมื่อได้ยินแบบนั้นเคทก็เข้าไปหอมแก้มเขาเร็วๆ แล้วก็หนีลงรถไปทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งอมยิ้มพร้อมยกมือขึ้นมาลูบแก้มตรงที่ถูกเธอหอมอย่างเขินๆ
ยัยคนนี้ทำไมน่ารักได้ถึงขนาดนี้…
…แถมยังเด็ด…
วีวิทย์หัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะขับรถไปที่บริษัทของตนเองอย่างเบิกบาน เคทเองก็เช่นกัน เธอเดินยิ้มร่าเข้าไปในบริษัท ตอนนี้โลกทั้งใบของเธอนั้นมันช่างสดใสมองอะไรก็เป็นสีชมพู
“คุณเคทคะ”
เคทชะงักก่อนจะหันไปมองเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเรียกชื่อ
“คุณชา! เพิ่งมาเหรอคะ”
“ค่ะ เพิ่งมา…” น้ำชาอมยิ้มออกมาเพราะเมื่อกี้เธอเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นบนรถ
“หวานกันจังเลยนะคะ”
“…” เคทอมยิ้มพร้อ
