“อีตาบ้า คนใจร้าย คนใจดำ”
เข็มหอมก่นด่าเนโลคลิสมาตลอดทาง และถึงแม้จะเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนแล้วก็ยังไม่หยุดขยับปากต่อว่า
ก็ใครจะไปอารมณ์ดี แล้วยิ้มระรื่นต้อนรับผู้ชายคนนี้กันล่ะ ในเมื่อเขาคือซาตานร้ายชัดๆ
หญิงสาวถอนใจออกมาแรงๆ ดวงหน้านวลเต็มไปด้วยความบูดบึ้งขุ่นเคือง “แทนที่จะขอโทษเราสักคำที่หายหน้าหายตาไปนาน แต่กลับมาออกคำสั่งเผด็จการ แถมยัง...”
เท้าบอบบางชะงักอยู่กลางห้อง ดวงตากลมโตเลื่อนลอย เมื่อนึกถึงสัมผัสอันอบอุ่นจากริมฝีปากของเนโลคลิส
“คนขี้ขโมย”
มือเล็กยกขึ้นแตะริมฝีปากอิ่มอย่างลืมตัว ความรู้สึกจากเขายังคงตราตรึงอยู่บนเรียวปาก หล่อนไม่ได้รังเกียจสัมผัสจากเขาเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม... หล่อนกลับโหยหามันจนรวดร้าวไปทั้งช่องท้อง
“ไม่... ไม่... หยุดคิด หอม... หยุดคิดถึงสัมผัสบ้าๆ นั่นซะ”
ดวงหน้างามแดงก่ำราวกับผลตำลึงสุกส่ายสะบัดแรงๆ จนเส้นผมสีดำขลับที่ยาวสยายอยู่กลางแผ่นหลั
