"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ เดี๋ยวไม่สบาย"
"ไม่ตอบแปลว่าใช่ ในตอนที่เราเจอกัน เฮียมักซื้อของมาให้ หญิงก็ยังเป็นเด็กไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไร ตอนนี้มานั่งคิดดูก็รู้สึกเขินจังค่ะ"
ต๊บ!ต๊บ!
เสียงฝ่ามือฟาดลงประตูที่หน้าอู่ทำให้บทสนทนาชะงัก เล้งรีบเดินจ้ำอ้าวไปเปิดพบว่าเป็นคมท่าทางหอบเหนื่อยพูดจาร้อนรน จับใจความได้ว่าเห็นนุ่มนิ่มคลานริมถนนแถมยังอ้วกอยู่ข้างเสาไฟฟ้าตรงทางเข้าปากซอย จึงให้เพื่อนอีกคนยืนเฝ้าและมาตามเฮียเล้งเพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ
เฮียเล้งรีบเข้าไปสั่งให้น้องสาวเพื่อนล็อกกลอนประตูแน่นหนา รีบใส่เสื้อผ้าขับรถมอเตอร์ไซค์เพื่อไปหา ทันทีที่มาถึงก็เห็นสภาพเมาหนักจนขาดสติ เพราะนุ่มนิ่มไม่รอรับเงินและรู้สึกว่าสภาพร่างกายตัวเองไม่ไหวขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แล้วรีบออกทางหลังร้านจึงรอดพ้นเงื้อมมือผู้ชายที่มอมเหล้าเธอได้
แต่สุดท้ายก็ไปไม่ไหวลากสังขารมาได้ถึงแค่ปากซอย
เช้าวันต่อมา
ผวะ! ผวะ! ผว
