คลั่งรักถลำลึก

EP.4 ศีลห้า.. [บ้านเฮียเล้ง]

นุ่มนิ่มแอบปีนลงจากหน้าต่าง เนื่องจากวันนี้แม่นอนหลับอยู่ชั้นล่างเพราะดูทีวี เมี่ยงพกบันไดไม้มาด้วยเพื่อช่วยซัพพอร์ตเพื่อน

สนามแข่งรถ โรงหนังเก่า

โรงหนังร้างเมื่อสมัย 10 ปีกว่าไม่มีผู้ดูแล วัยรุ่นในละแวกหมู่บ้านจึงสร้างให้เป็นสนามรถแข่งขนาดย่อมเพราะอยู่ในซอยลึก ไม่มีหน่วยงานมาตรวจสอบ

ตึก ตึก ตึก

นุ่มนิ่มใจสั่น มองไปรอบมีรถพยาบาลและหน่วยกู้ภัย อีกทั้งวัยรุ่นหลายกลุ่มที่อยู่ชุมนุมกัน สายตาเฝ้าแต่มองหาเฮียเล้ง แต่กลับพบเพียงซากรถที่มีสติ๊กเกอร์อู่ซ่อมรถหลีเกี่ยวฮวด ขาอ่อนแรงแทบจะทรุดลงทันที

"เฮียยย!" นิ่มเห็นรถพยาบาลเปิดออกก็พบกับชายหนุ่มคลุมผ้าห่อตัว เลือดไหลนอง "เจ็บไหมเฮีย ฮือออ เฮียไม่ต้องกลัวนะ นิ่มมาแล้ว"

เงียบ...ไม่มีการตอบกลับ อาจจะเพราะอยู่ในสภาวะตกใจหรืออายหนัก เมื่อตัวเองต้องมาบาดเจ็บเนื่องจากการแข่งรถ

นุ่มนิ่มสะอึกสะอื้นร้องไห้พูดเสียงสั่น "ต่อให้เฮียจะพิการขาขาดหรือเป็นอัมพาตทั้งตัว นิ่มก็จะดูแลเฮียเอง ฮึกกก"

"ขอบใจ"

"นิ่มจะอยู่เคียงข้างเคียง"

"อืมมม"

"เฮีย ฮืออ~เฮี้ยยย" เสียงนิ่มแปรเปลี่ยน เมื่อชายหนุ่มที่หันหน้ามาเป็นคนไม่คุ้นหน้าคุ้นตา

"มึงใครเนี่ย" นิ่มถาม

"มึงนั่นแหละใครเนี่ย!"

สาวน้อยเช็ดน้ำตาแทบไม่ทัน สักพักก็มีเสียงเรียกดังจากด้านหลัง

"นิ่ม"

"เฮียเล้ง!"

นุ่มนิ่มรีบวิ่งเต้นกระโดดเข้าไปโผกอดอย่างแนบแน่น ตื้นตันใจที่เห็นชายหนุ่มในฝันยังยืนได้ไม่พิการส่วนไหน ก่อนจะผละออกถามไถ่ "นึกว่าเฮียขาขาด อีเมี่ยงบอกเฮียแข่งรถแล้วเกิดอุบัติเหตุ"

"พอดีท้องเสีย เลยให้เด็กไปแข่งแทน"

"เอ้า! แล้วใครขาขาด"

"คู่แข่งที่มาท้าเดิมพันตอนนี้อยู่โรงพยาบาล ว่าแต่เธอแอบปีนหน้าต่างออกมาอีกแล้วใช่ไหม"

สายตาเฮียเล้งจ้องดุดัน เพราะรู้ถึงความดื้อรั้นของนุ่มนิ่ม จึงพาสาวน้อยซ้อนมอเตอร์ไซค์ขับขี่กลับไปยังอู่ซ่อมรถ หลีเกี่ยวฮวด

"นิ่มกลัวเฮียจะเป็นอะไร" น้ำตาที่ไหลเหือดแห้งพร้อมกับเสียงบ่นพึมพำ "เมี่ยงมันก็พูดจนนิ่มตกใจ"

"เพื่อนเธอคงเห็นรถที่ระเบิดละมั้ง"

"เฮียไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ฮือออ กลัวแทบแย่"

"ไม่ต้องมาดราม่า รีบกลับไปได้แล้ว นี่ก็ดึกมากละ"

"เมี่ยงเอาบันไดกลับไปด้วย แม่นอนชั้นล่างเปิดประตูเข้าไปมีหวังจ๊ะเอ๋โดนเฆี่ยนก้นลาย คืนนี้ให้นิ่มนอนค้างที่นี่นะเฮีย สัญญาว่าจะนอนไม่ดิ้นเลย"

เฮียเล้งมองนาฬิกาที่แขวนติดผนังตอนนี้ก็เกือบห้าทุ่มเป็นเวลาดึกดื่น สุดท้ายก็ไร้ทางเลือกยอมให้นุ่มนิ่มนอนค้างที่บ้านตนเองเป็นครั้งแรก

แกร๊ก

ประตูห้องนอนถูกปิด ไฟด้านนอกเปิดสลัว

นุ่มนิ่มนอนขดตัวบนโซฟาตัวยาว โดยมีหมอนกับผ้าห่มผืนบางคอยปกคลุมพร้อมพัดลมหนึ่งตัวเท่านั้น

เสียงเล็กพึมพำ "ตัวเองนอนในห้องสบายติดแอร์ ปล่อยให้ผู้หญิงนอนข้างนอกเปิดแค่พัดลม โอ้โห.. โคตรแมนเลยเฮียยย!"

เช้าวันต่อมา

"เป็นสาวเป็นนางตื่นสายนะ" เสียงเฮียเล้งดังขึ้น ปลุกให้นุ่มนิ่มที่นอนอยู่ลุกบิดขี้เกียจลืมตา

"เช้าแล้วหรือเฮีย"

"จะหกโมงอยู่แล้ว"

"ฮะ!!"

"ตกใจอะไรขนาดนั้น"

"ก็เดี๋ยวแม่จะต้องออกมาใส่บาตรพระ แล้วถ้ารู้ว่านิ่มไม่ได้อยู่บนห้องทั้งคืน ซวยแน่"

นุ่มนิ่มตบที่แก้มตัวเองเบาๆ รีบลุกขึ้นเปิดประตูออกจากบ้าน เดินวนเวียนอยู่ลานอู่ซ่อมรถสักพัก สักพักก็ปิ๊งไอเดียที่จะกลับเข้าบ้านเพื่อไม่ให้แม่สงสัย

ตึก ตึก ตึก

ครืกกก ครืกกก

เพราะกลัวว่าใครจะมาเห็น นิ่มจึงไม่ให้เฮียเล้งมาส่งบ้าน แต่เธอขอให้เขาเก็บมะพร้าวต้นเตี้ยมาให้ จากนั้นก็ลากครูดไปกับถนนเนื่องจากแบกไม่ไหว ทันทีก็เห็นพระกำลังจะผ่านหน้าบ้าน จึงรีบวิ่งไปขวางเอาไว้แล้วลากเครือมะพร้าวหลายลูกเข้ามาใกล้ เสียงแม่ทักพร้อมถืออาหารออกมาจะใส่บาตร

"อีนิ่ม มึงลงมาจากห้องตั้งแต่เมื่อไหร่"

"มะ เมื่อกี้เลยแม่ แฮ่"

"แล้วนี่มะพร้าวใครเอามาจากไหน"

"มีคนให้มาเขาฝากใส่บาตร เนี่ย หนูก็เลยนั่งกราบพระอยู่เนี่ย มะพร้าวลูกใหญ่ๆ"

แม่ทำหน้าสงสัยแต่ก็ไม่สามารถจับได้ไล่ทัน จึงรีบวางข้าวที่จะนำมาถวายพระแล้วนั่งลงยกมือไหว้ถามหลวงตาที่ยืนรอบิณฑบาต "วันนี้เด็กวัดไปไหนหมดจ๊ะ"

"พวกมันไม่สบายเลยให้อยู่ในกุฏิ"

"วันนี้ฉันทำแกงฟักทองด้วยนะ"

"ถวายอะไรมาอาตมาก็ฉันหมดแหละโยม เป็นพระไม่ควรเลือกกิน อีกทั้ง ไม่ควรขัดศรัทธาของชาวบ้านหรอก"

"สาธุค่ะหลวงพ่อ"

แม่เริ่มตักบาตรใส่พระตามปกติ สวนนุ่มนิ่มก็ลากมะพร้าวเป็นเครือไว้ตรงหน้า ก่อนจะยกมือรับพรจากพระ พอเสร็จพิธีหลวงตาก็ก้มลงพร้อมถอนหายใจพูดเสียงแผ่ว "วันนี้อาตมามาคนเดียว มะพร้าวเป็นเครือเลยนะโยม"

โป๊ก!

'อักกกก'

ทันทีที่พระต้องแบกมะพร้าวอย่างทุลักทุเลเดินขาเป๋ไม่ตรงทางเพราะความหนัก แม่หันมาเขกมะเหงกใส่ลูกสาวตัวดีจนนุ่มนิ่มร้องเสียงดังลั่น จากนั้นก็ต่อว่า "เอามะพร้าวมาถวายทำไม พระเอากลับวัดลำบาก คนบาปหนา"

"หนูไม่ใช่คนบาปหนา แถมรักษาศีลห้าด้วย" นิ่มเถียง

"ข้อหนึ่ง.."

"ห้ามฆ่าสัตว์ ถ้ายุงกัดเราก็ตบ"

"ข้อสอง.."

"ห้ามลักทรัพย์ แต่ถ้าเขาหลับ เราก็หยิบ"

"ข้อสาม.."

"ห้ามพูดปด ถ้าเราตด ก็ว่าเปล่า"

"ข้อสี่.."

"ห้ามประพฤติผิดในกาม แต่ถ้าเมียเขาไม่รู้ เราก็ม๊ายยย ผิด"

"ข้อห้า"

"สุราเมรย ห้ามยุ่งเกี่ยวกับสุราของมึนเมา แต่ถ้าเขาเลี้ยงเหล้า ก็ดื่มได้ยันเช้าไม่มีปัญหา"

"ถุ้ยยย!! มึงบ้าปะเนี่ย ไปเรียนศีลห้าจากวัดไหนมา เลิกเล่นแล้วไปเสียบไก่ย่าง"

สองแม่ลูกยังคงเล่นมุกกันตามประสา แม้ผู้เป็นแม่จะชอบดุด่าเฆี่ยนตีแต่ก็รักและเอ็นดูลูกสาวจอมซนเป็นอย่างมาก

นุ่มนิ่มเอามือทาบ'อกถอนหายใจเฮือกใหญ่..ครั้งนี้รอดตัวไปได้อีกครา