ROHAN
Awtomatikong umangat ang tingin ko nang muling tumunog ang door chimes ng cafe at pumasok ang isang customer. And somehow I felt disappointed when it wasn't still the person I was expecting to arrive.
I glanced at my wristwatch. It's quarter ten in the morning. Dapat sa mga oras na ito, nandito na ang babaeng iyon at nakaupo sa usual spot niya while typing something on her laptop. But, she wasn't around. Or even a single trace of her.
Natuon ang tingin ko kay Kaye nang may kausap ito sa phone. She was writing on a piece of paper as if she was taking some orders. Mabilis akong naging alerto nang marinig sa babae ang pagbanggit sa pangalan ni Iya. Tumayo ako mula sa pagkakaupo ko sa puwesto ko.
"Klint," tawag ni Kaye nang mapansin niya akong dumaan sa harap ng counter niya.
Humint
