"ไม่มีทางฉันมั่นใจว่าคุณไตรไม่ใช่เกย์แน่นอน แกคอยดูนะฉันจะทำให้คุณไตรกระชากพรหมจารีย์ของฉันให้ได้" เอวากล่าวด้วยความมั่นใจ
[เหรอคะคุณเอวา เห็นอ่อยเช้าอ่อยเย็นมาเกือบปีแล้วคุณไตรเขายังนิ่งอยู่เลย นี่ไม่ต้องรอจนผมหงอกเลยเหรอแกถึงจะเสียซิง] แอ๊ปเปิ้ลล้อเลียนเพื่อนด้วยความขบขัน
"เลิกแขวะฉันได้แล้ว มาช่วยฉันคิดดีกว่าว่าฉันจะหลอกล่อคุณไตรออกไปควงได้ยังไง" เอวากล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังจนแอ๊ปเปิ้ลแอบขำ
[มันจะไปยากอะไร แกก็ชวนเขาไปดูหนังสิ แล้วก็จับปล้ำมันในโรงหนังนั่นแหล่ะ] แอ๊ปเปิ้ลกล่าวไปหัวเราะไป
"มันใช่เวลาจะมาล้อเล่นมั้ยเปิ้ล ฉันจริงจังนะเนี่ยถ้าแกไม่ช่วยคิดก็วางสายไปเลย" เอวากล่าวด้วยความน้อยใจ
[โอ๋ๆๆๆ ไม่น้อยใจนะเพื่อน ฉันไม่ล้อเล่นกับแกแล้ว แกลองชวนเขาไปช่วยซื้อของเข้าบ้านสิ แกล้งบอกว่าแกถือไม่ไหว เขาเป็นสุภาพบุรุษและเป็นคนมีน้ำใจเขาต้องไปแน่ๆ แกเชื่อฉัน] แอ๊ปเปิ้ลกล่าวด้วยความมั่นใจ ซึ่งมันทำให้เอวาพลอยมั่นใจไปด้วยเพราะปกติแล้วไตรทศเป็นคนมีน้ำใจอยู่แล้ว เขาต้องไปช่วยเธอถือของอย่างแน่นอน
"ได้ ฉันจะทำตามที่แกบอก ขอบใจนะเพื่อน" เอวากล่าวจบก็รีบวางสายทันที ทำให้แอ๊ปเปิ้ลได้แต่วางสายไปด้วยความขบขัน
ริมรั้วระหว่างบ้านเอวาและไตรทศ
ชายหนุ่มกำลังตัดเล็มกิ่งไม้ที่เพิ่งงอกออกมา เขาได้ยินเสียงเอวาคุยโทรศัพท์ดังออกมา ทำให้ชายหนุ่มหยุดฟังและได้ยินทุกอย่างที่เอวาคุยกับแอ๊ปเปิ้ล ชายหนุ่มได้แต่รู้สึกขบขัน เขาไม่คิดว่าจะมีใครคลั่งไคล้เขาขนาดนี้ ไตรทศได้แต่เตรียมตัวตั้งรับกับการรุกของเอวา หลังจากนั้นไม่นานเสียงเจื้อยแจ้วของเอวาจบลง ชายหนุ่มจึงมีสมาธิตัดต้นไม้ต่อ