เอวารู้สึกแฉะไปทั่วส่วนล่างเธอพยายามลุกขึ้นนั่ง พร้อมทั้งรวบผ้าห่มมาปกปิดส่วนสงวนจากสายตาของชายหนุ่ม ตอนนี้เอวาไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเขา ทั้งที่แต่ก่อนเธอก๋ากั่นยั่วยวนเขาจนแทบจะลากเขาขึ้นเตียงอยู่แล้ว
"คุณวาจะไปไหน" ไตรทศกล่าวพร้อมกับลุกขึ้นนั่งแล้วรวบเอวบางเข้ามาใกล้ตัว
"เอ่อ....ว่า...เอ่อ...จะไปห้องน้ำค่ะ" เอวากล่าวอย่างไม่กล้าสบตาเขา
"ทำไมไม่มองหน้าผมล่ะ ทีเมื่อก่อนยิ้มหวานให้ผมทุกวัน" ไตรทศล้อเลียนหญิงสาว
"วาขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ" เอวารีบพูดพร้อมกับพยายามจะลุกวิ่งหนีจากชายหนุ่ม เพราะเธออายเสียจนไม่กล้ามองหน้าเขา
แต่เธอก็ก้าวขาลงจากเตียงได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ร่างบางก็ทรุดลงข้างๆ เตียง ในขณะที่ไตรทศพยายามคว้าข้อมือเธอไว้แต่ก็ไม่ทัน เมื่อเห็นเอวาล้มกองอยู่ข้างเตียง ไตรทศรีบลงไปอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนหนา แล้วพาเอวาเดินเข้าไปในห้องน้ำ
เอวาได้แต่ครุ่นคิดถึงความฝันของเธอ ตอนนี้ไตรทศกำล
