บทที่ 18
ก็คนมันคลั่งรัก
“เสาร์นี้ไปบ้านกูมั้ย” เรย์ชวนเพื่อนทั้งสอง
“ไปทำไมวะ” พอสสงสัยร้อยวันพันปีไม่ยักกะชวน
“ไปกินบาร์บีคิว”
พลื๊ดดดดดด!!!! พอสพ่นน้ำที่กำลังดื่มออกมา
“ทุเรศว่ะพอส” เทมป์มองดูเพื่อน
“กูไม่ได้หูฝาดใช่มะ บาร์บิคิว มึงนี่นะ กูถามจริงมึงไปโดนตัวไหนมา”
เรย์อมยิ้ม
“จะไปไหม! จะได้รู้ว่ากูโดนตัวไหนมา”
“ดี กูขอโดนบ้าง”
“เดี๋ยวจะโดน ของกูคนเดียวโว้ย!!!”
“มึงเป็นเอามากนะเรย์” พอสส่ายหน้าหน่ายกับเพื่อนรักเต็มที
……………………………
“เกรซไปแล้วนะคะคุณแม่ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ”
“จ้า”
เกรซเดินมาหอมแก้มแม่ก่อนออกจากบ้าน
“นั่นคุณเกรซจะไปไหนคะคุณผู้หญิง”
“ไปบ้านหนูพิมจ้ะ” วัชฉามองแม่บ้านสาวด้วยความสงสัย
“อะไรกัน ปกติแจ๋วไม่เคยสนใจจะถามเรื่องคุณเกรซ”
“เออ แจ๋วขอโทษค่ะคุณผู้หญิง แจ๋วไปทำงานก่อนนะคะ”
………………………………..
เกรซมาถึงที่คฤหาสน์ของเรย์ คนขับรถช่วยขนของเธอไปเก็บก่อนขับรถกลับบ้
