“มีแต่คนเป็นเมียเท่านั้นแหละที่ทำหน้าที่แบบนั้นแต่เช้าเนี่ย งั้น…ถ้าไม่มีแฟนจริง ๆ พรุ่งนี้มึงต้องไปเที่ยวกับกู”
ยังไม่เข้าใจว่าการหาคำตอบเรื่องที่ฉันมีแฟนหรือไม่มีแฟนของข้าวหอมมันเกี่ยวอะไรกับการไปเที่ยว แต่ไม่เป็นอะไรช่างมันเถอะ ปกติเราก็ไปเดินห้างซื้อของกันตามประสาผู้หญิงบ่อยอยู่แล้ว เผื่อว่านี่จะเป็นการเบี่ยงเบนการค้นหาความจริงอยู่ก็ได้
“ได้ แต่ว่าพรุ่งนี้เรามีเรียนตอนบ่ายนะ จะไปที่ห้างไหนกันดีตอนเช้ายังมีเวลา”
“กูหมายถึงไปเที่ยวผับพรุ่งนี้มึงมาค้างที่คอนโดกูนะ มึงด้วยแยมส้ม”
“มึงก็รู้ว่ากูไม่เคยไปที่แบบนี้ ไม่มีเสื้อผ้าที่เหมาะกับสถานที่ที่มึงชวนหรอกนะ” ฉันไม่ใช่สายเที่ยวและไม่เคยเข้าไปในสถานที่แบบนั้น
“มาที่คอนโดกูค่ะ เดี๋ยวจัดการเนรมิตให้อย่างงาม… ไม่มีแฟนไปไหนมาไหนในสถานที่แบบนี้ได้ไม่ยากหรอกสบาย ๆ เนาะ” รอยยิ้มบนใบหน้าสวยของข้าวหอม ทำให้ฉันพอเข้าใจในการชวนไปเที่ยวครั้งนี้แล
