“แล้วผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ คืออะไร” เขาไม่ได้แค่นั่งร่วมวงกับเพื่อน ไม่ใช่แค่ไม่ตอบข้อความเธอ
แต่ข้าง ๆ เขามีผู้หญิงอยู่ด้วย
“พนักงานไง”
“.....” เธอมองหน้าเขาอย่างไม่รู้จะพูดอะไร หมัดเล็กกำแน่นด้วยความรู้สึกปะทุอก
อยากเข้าไปฉีกกระชากทั้งสองคนให้สาแก่ใจ
แต่ไม่อยากแสดงมุมนี้ออกมาต่อหน้าใครมากมาย
“ตกลงจะไม่กลับใช่ไหม” ถามเขาใหม่อีกครั้ง พยายามนิ่งให้ถึงที่สุด
“เห้อ! น่าเบื่อว่ะเพิร์ล” ถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย
ทำเหมือนกับว่าเรื่องนี้เธอเป็นคนผิดอีกแล้ว
“มานี่” พยักหน้าเรียกเธอกึ่งออกคำสั่ง รู้ว่าอีกไม่นานเธอคงเดินออกไป
แต่คนอย่างเธอคงไม่เดินแล้วกลับไปรอเขาที่ห้องหรอก
ขี้เกียจตาม ขี้เกียจไปง้อมากมายวุ่นวาย
เอาง่าย ๆ สะดวก ๆ ตอนนี้ดีกว่า
“.....” แต่เธอยังนิ่ง มองเขานิ่งมาก
สุดท้ายก็เป็นเพลิงที่ลุกเดินไปจูงมือเล็กของคนที่พยายามขืนตัวไปนั่งบนตัก
“ซ่อมรถพึ่งเสร็จ ไอ้ไฟว์ชนะบอลเลย
