ยี่สิบนาทีต่อมา มัทนาก็วิ่งกระหืดกระหอบมาที่รถ โดยมีแมทธิวยืนพิงตัวรถสปอร์ตคันงามรออยู่ เมื่อเห็นหล่อน เขาก็ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมองก่อนจะเค้นเสียงเข้มงวดออกมา
“แม่คุณนายสายประจำ”
หล่อนมาหยุดหอบแฮกๆ ตรงหน้าเขา “นาฬิกานายเร็วไปน่ะสิ ฉันมาตรงเวลานะ”
แมทธิวส่ายหน้าอย่างไม่อยากเถียงต่อ ก่อนจะมองชุดเชยๆ ที่มัทนาใส่มา
“ชุดนี้ซื้อมาจากตลาดนัดเหรอ”
“อะไรของนาย” หล่อนเหลือบตามองร่างกายของตัวเองตามสายตาคมกล้าของแมทธิว
“เชยสะบัด”
“ออกจะสวย” เมื่อรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร หล่อนจึงโต้เถียง แมทธิวส่ายหน้าอีกครั้ง ก่อนจะเปิดประตูรถให้
“ขึ้นรถได้แล้ว ฉันหิว”
“แต่ฉันยังไม่หิว” หล่อนแกล้งทำเป็นยืนโอ้เอ้ จนเขาต้องโน้มตัวลงมาหา และทำเสียงดุดันระคนกระเส่าใส่
“ถ้าไม่รีบ ฉันอาจจะกินเธอในรถก่อนกินอาหาร”
หล่อนหน้าตาตื่น รีบกระโจนขึ้นรถทันที แมทธิวลอบหัวเราะอย่างขบขัน ก่อนจะเดินไปขึ้นรถและขับออกไป
“นายจะพาฉันไ
