มิรินถูกฟินิกซ์โอบประคองออกจากห้องนอนด้วยกิริยาราวกับคนที่รักกันมาแรมปี แม้จะรู้ดีว่าสิ่งที่รู้สึกไม่มีทางเป็นความจริงไปได้ แต่หล่อนก็ยังอยากจะซึมซับความสุขแสนหวานเหล่านี้ไว้ให้ได้นานที่สุด
“วันนี้คุณอยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่า มิริน”
หลังจากถูกดันให้นั่งลงข้างๆ บนโซฟาริมระเบียงตัวเดียวกัน หล่อนก็ถูกฟินิกซ์ตั้งคำถามทันที
“คุณต้องทำงานไม่ใช่เหรอคะ”
“วันนี้เป็นวันหยุดของผม ดังนั้นเวลาทั้งหมดของผมในวันนี้จึงยกให้กับคุณ มิริน”
หญิงสาวหน้าแดงระเรื่อ เมื่อถูกฟินิกซ์จ้องมอง เหตุการณ์ในห้องน้ำยังคงฝังแน่นในความรู้สึก หล่อนควบขี่ฟินิกซ์ราวกับเขาคือม้าหนุ่มฝีเท้าฉกาจ หล่อนทำแบบนั้นไปได้ยังไงกันนะ แถมยังทำตั้งหลายรอบ
ฟินิกซ์เห็นแก้มแดงๆ ของมิรินก็รู้ทัน “คิดถึงม้าหนุ่มสุดหล่ออยู่ใช่ไหมล่ะครับ”
“บ้า... คนลามก”
ฟินิกซ์หัวเราะร่วน ก่อนจะหันไปหาลุงน้อยที่เดินเข้ามาหาพอดี “ลุงน้อยมีอะไรกับผมหรือครับ”
