ช่วงเย็นของวัน
"ฮ่า ๆ โอ๊ย ตลกจนท้องแข็งหมดแล้ว"
ฉันนอนหัวเราะชอบใจกับรายงานวาไรตี้เกาหลีที่ฉายอยู่บนหน้าจอโทรทัศน์ จริง ๆ โชคดีที่วันนี้ไม่มีเรียนเลยได้พักผ่อนอยู่ที่ห้องทั้งวัน
ซึ่งฉันตื่นนอนเกือบเที่ยงแล้วก็แยกกับพี่พายุตอนบ่ายโมงกว่า ๆ เพราะพี่พายุต้องไปมหาลัย พอกลับห้องตัวเองมาฉันก็หลับเป็นตายไปอีกรอบหนึ่ง เพิ่งตื่นเมื่อตอนสี่โมงกว่า ๆ นี้เอง
ติ้ด แกร็ก!
"หือ?" เสียงประตูห้องของฉันดังขึ้น ทำให้ฉันที่นอนเล่นกอดแครอทอยู่ดีดตัวขึ้นนั่งและหันขวับไปมองด้วยความตกใจ
แอดดด
จากนั้นประตูห้องของฉันก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงที่เดินเข้ามา
"พี่พายุ" ฉันเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ ทำไมพี่เขามาหาฉันที่ห้องล่ะ
"กลับห้องมาทำไมไม่บอก" พี่เขาถามเสียงเรียบและสาวเท้าเดินตรงมาหาฉันตรงโซฟา ในมือถือกุญแจรถกับถุงขนมแบรนด์ดังไว้อยู่
"ก่อนหน้านี้ฉันบอกเธอแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้นอนรออยู่ที่ห้องฉันก่อน เดี๋ยว
