“ยัยดาคลอดแล้วนะคะพี่อร” เพียงแพรบอกพี่สะใภ้
“ดีใจจังเลยค่ะ คลอดวันเดียวกันเลย”
“ต่อไปลูกเราจะได้มีเพื่อนเล่นบ้าง”
ภวัตลูบศีรษะของภรรยาเบาๆ
“พี่วัตพูดเหมือนลูกของน้องดาจะมาอยู่กับเราอย่างนั้นละค่ะ”
“มันก็ไม่แน่หรอกนะ อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน”
ภวัตพูดเสียงราบเรียบ แต่อรนภัสรู้ว่านั่นเป็นสิ่งที่สามีคิด
พอออกจากโรงพยาบาลพีรดาได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ของไวกูรณ์ แต่นับวันหญิงสาวกลับยิ่งไม่มีความสุข ไวกูรณ์ดูห่างเหินและไม่ใคร่จะสนใจไยดี อีกทั้งยังหงุดหงิดใส่เธอเป็นประจำ เขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเหมือนไม่ใช่ไวกูรณ์คนเดิมที่เธอเคยรู้จัก
ด้านไวกูรณ์เองก็ดูจะไม่มีความสุข หากเขาใส่ใจภรรยาจนออกนอกหน้า นั่นหมายความว่าบิดาจะต้องทำบางอย่างที่เขาหวาดกลัว
ภวัตที่ให้คนจับตาดูน้องสาวอยู่ตลอด ได้รับการรายงานจากลูกน้องถึงเรื่องที่ไวกูรณ์ไม่ยินดียินร้ายกับน้องสาว แถมยังปล่อยปละละเลย ไม่สนใจดูแลมากกว
