ไวกูรณ์นั้นรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างที่สุดเมื่อไม่สามารถติดต่อพีรดาได้ แถมยังได้ยินข่าวว่าหญิงสาวถูกพี่ชายเฆี่ยนตีก็รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก ความที่อยากแก้แค้นมากกว่า ทำให้ไม่สามารถรับรู้ความคิดถึง ซึ่งมันอยู่ภายในจิตใจลึกๆ ที่ก่อเกิดขึ้นมาอย่างที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัวแต่เพราะต้องเดินหน้าชำระแค้นให้บิดาต่อจึงทำให้เขาดำเนินแผนการขั้นต่อไป โดยมาดักรอคอยหญิงสาวที่มหาวิทยาลัย
ชายหนุ่มมาดักพบพีรดา แต่หญิงสาวไม่ยอมพูดคุยแถมยังเดินหนีไม่ยอมสนทนาพูดคุยด้วย
“หึงหรือไง”
เพียงแพรแหย่อินทรา รู้ดีกว่าอีกฝ่ายมีใจให้น้องสาว แต่อินทราเลือกที่จะเงียบ ไม่ตอบโต้อันใด ความจริงอยากเข้าไปชกไวกูรณ์ให้หน้าหัน แต่เพราะทำไม่ได้ เขาจึงได้แต่มองเงียบๆ
“เราไปกันเถอะครับ”
พีรดารีบก้าวขึ้นรถ เพียงแพรมองลูกน้องมือขวาคนสนิทของพี่ชายอย่างเซ็งจัดที่ไม่ยอมตอบคำถามเธอ กลอกตาไปมาก่อนก้าวขึ้นรถตามไปด้วย
ไวกูรณ์มองตามรถข
