ส่วนสองพี่น้องที่คุยอยู่ด้านนอก...
“แกก็พูดไป ถ้าไม่รักไม่แต่งหรอกโว้ย เรื่องอะไรจะเอาห่วงมาคล้องคอ ฉันน่ะจองเค้ามาหลายปีแล้ว ตั้งแต่เห็นรูปถ่าย ไม่รู้เรียกรักแรกพบหรือเปล่า คิดแต่ว่าจะต้องเอาเค้ามาทำเมียให้ได้”
“ค่อยยังชั่วหน่อย นี่ถ้าไม่รักพี่สะใภ้ของแพร เจอดีแน่ ว่าแต่พี่วัตรักพี่อรตั้งแต่ตอนเห็นรูปเลยเหรอ เหมือนนิยายน้ำเน่าเล่มสิบสองบาทไม่มีผิด”
“แกก็น้ำเน่ายัยแพร” ภวัตบิดหูน้องสาวจนอีกฝ่ายร้องเสียงหลง
“โอ๊ย! เจ็บนะพี่วัต”
“ไม่รู้เมียฉันทำบุญมาด้วยอะไร ใครๆ ก็รัก”
ภวัตพูดอย่างภาคภูมิใจ น้องๆ ของเขาทั้งสามเข้ากับอรนภัสได้ทุกคน แถมยังเข้ากันได้ดีเสียด้วย ทั้งสองคุยกันอีกครู่ อรนภัสก็ให้ชบามาตามทั้งสองไปทานอาหารเย็น ส่วนพีรดานั้นถูกขังเอาไว้ในห้อง โดยอรนภัสเป็นคนนำอาหารไปให้ด้วยตัวเอง
ภวัตนอนรอภรรยาอยู่บนเตียงเมื่อเห็นอีกฝ่ายอ้อยอิ่งอยู่ในห้องน้ำนานสองนาน และนั่งอยู่หน้ากระจกอีกน
