“จริงเหรอ พี่วัตทำแบบนี้ได้ไง”
อรนภัสรู้เข้าว่าสามีจะแต่งงานใหม่ก็ตาวาวเหมือนแม่เสือ ภูวดลกับเพียงแพรผวาสบตากัน ไม่เคยเห็นพี่สะใภ้ในโหมดนี้มาก่อน
“พี่วัต ถ้าจะมีเมียใหม่ ข้ามศพอรไปก่อนนะคะ”
เขาบอกว่าเสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร เธอไม่ยอมให้ลูกเป็นกำพร้าเด็ดขาด หรือไม่ก็ไม่ยอมให้ลูกมีแม่เลี้ยง
“เมียจ๋า... กลับมาแล้วเหรอ หน้ามันเชียว ไป๊ๆๆ ไปอาบน้ำอาบท่าเร็วๆ เดี๋ยวมาดูว่าตรงไหนควรตกแต่งเพิ่ม”
“พี่วัต...”
อรนภัสโกรธจนแทบควันออกหู หน็อย... คิดจะมีเมียใหม่เรอะ ตายเสียเถอะ!!!
“กลับมาร้อนๆ เลยน่าแดงเหรอ ใจร่มๆ เอาไว้อร”
ภวัตบีบจมูกภรรยาอย่างเอ็นดู
“พี่วัตต้องพูดกันให้รู้เรื่องนะคะ”
“พูดอะไรเหรอ” ชายหนุ่มแสร้งไขสือ
“น้องแพรบอกว่าพี่วัตจะแต่งงานใหม่ อรไม่ยอมนะ”
“ไม่ยอมละดีแล้ว ดีใจจังที่เมียหวง”
คำพูดของสามีทำให้อรนภัสหยุดกึก “แค่เตรียมจัดสถานที่เอาไว้ วันก่อนจำได้ไหมพี่บอก
