Kabanata 36
“Finally…” naibulalas ko nang sa wakas ay lumapag na ang eroplano. Kating-kati na kasi akong makauwi sa bahay para magpahinga. I feel like I’m going to collapse any time soon dahil ngayon lang nag-sink in sa isip at katawan ko ang pagod at puyat. Halos ako kasi ang nag-asikaso ng bakasyon namin mula planning hanggang sa pag-aayos ng mga kailangan. Parang mas napagod pa nga ang katawan ko sa bakasyon na ‘yon, eh.
“Balik na naman sa reyalidad,” nanghihinang sambit ni Ate Tess habang palabas na kami ng airport at papunta sa sasakyan na maghahatid sa amin pauwi. “Kailan ba ang next bakasyon?” pabiro niyang hirit at nagtawanan ang mga kasama namin, habang ako ay tipid lang na ngumiti.
Gusto ko sanang sabihin sa kanya na sana sa next na bakasyon ay sila naman ang umasikaso ng mga
