“อาหารวางอยู่ตรงนี้นะ นินิว สุดโต่ง ถ้าหิวก็ออกมากิน”
พูดจบก็เดินกลับเข้าไปในห้อง ราฟาเอลยังไม่ออกมาจากห้องน้ำ ไลลาเลยนอนเล่นรอเขาบนเตียง พอประตูห้องน้ำเปิดออก เธอก็รีบลุกขึ้นนั่งหันไปดูทันที ก่อนจะเบิกตากว้างตกตะลึง กับมาดใหม่ของชายหนุ่ม
“ถึงกับอ้าปากค้างเลยเหรอ เมียจ๋า”
ราฟาเอลเดินมาใกล้ๆ ให้ไลลาได้ดูชัดๆ หญิงสาวยื่นมือมาแตะใบหน้าของเขาอย่างลืมตัว ดวงตาจดจ้องใบหน้าของชายหนุ่มด้วยสายตาเหม่อลอย
“นี่คุณจริงๆ เหรอคะ ทำไม... ทำไมหล่อจังเลย”
ไลลาเอ่ยเสียงแผ่วหวิวราวกับคนละเมอ ชายหนุ่มตรงหน้ามีใบหน้าเกลี้ยงเกลา จมูกโด่งเป็นสัน รับกับริมฝีปากหยักงาม ดวงตาสีน้ำตาลเข้มทอประกายวาวกล้า คิ้วดกหนาทำให้เขาดูคมเข้มน่ามอง ช่วงแขนไม่มีรอยสักลายๆ ให้เห็น เหมือนลบรอยนั้นออกจากผิว
“เป็นไงตะลึงกับความหล่อของผัวเลยรึ เมียจ๋า”
ราฟาเอลหัวเราะชอบใจ เขาจับมือของหญิงสาวมาจูบแรงๆ ยื่นหน้ามาจุมพิตรีมฝีปาก
