“หอมจ๋า เธอน่าฟัดมาก” ร่างสูงใหญ่คร่อมกายสาวน้อยไว้ เสียงกระซิบเสียงแตกพร่าดังชิดใบหูขาว
“หะ...หอมกลัวค่ะพ่อเลี้ยง” มาลาณีบอกเขาด้วยเสียงสั่นเครือ กายกำยำของชายชาตรีแนบไปกับแผ่นหลัง ที่สำคัญไอ้แท่งร้อนๆแข็งๆที่ปัดผ่านไปมาตรงสะโพกสวยทำให้เด็กสาวตื่นกลัว
“อย่ากลัว ฉันจะทำเบาๆ แต่เธอต้องไม่ขัดขืน”
“หอมมีสิทธิ์ขัดขืนด้วยหรือคะ” เสียงหวานเจือสะอื้นด้วยความอดสู
“ไม่!” พ่อเลี้ยงเสือบอกหนักแน่น ก่อนจะก้มลงฟัดหอมแก้มเนียน แล้วลากจมูกลงไปตามลำคอระหง ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาทำให้ขนกายสาวลุกชัน ร่างสาวสะดุ้งสะท้าน
“หอมจ๋า หอมที่สุด” พ่อเลี้ยงเสือขยับกายคลานเข่าถอยหลัง พร้อมกับกดจมูกดอมดมไปทั่วแผ่นหลังเนียน ปากก็พร่ำรำพันราวกับละเมอ เขากำลังหลงใหลไปกับกลิ่นกายสาวหอมกรุ่น มาลาณีมีกลิ่นหอมเฉพาะตัวที่เขาไม่เคยได้กลิ่นแบบนี้จากใคร เด็กสาวไม่ได้หอมเพราะกลิ่นน้ำหอมปรุงแต่ง แต่หอมจากผิวเนื้อแท้วัยสาว
“อูย
