AUBREY
Mainit ang ulo ni Dexon habang nasa byahe kami kaya tahimik ako at kahit minsan ay hindi nagsalita sa loob nang sasakyan hanggang sa nakarating kami sa malaking bahay nila.
Hindi ko siya kinibo kahit magpasalamat man lang ng buksan ko ang pintuan at mabilis na bumaba at tuloy-tuloy na pumasok sa loob bahay.
Walang lingon-likod na umakyat ako sa silid ko at hindi na lumabas pa. Mabuti na lang at kahit paano ay kumain na ako sa hotel kahit snacks lang kaya hindi na ako bumaba at piniling manatili sa loob ng silid ko dahil ayaw kong makita ang pagmumukha ng masungit na si Dexon.
Kahit anong pilit ko ay hindi rin ako nakatulog ng maayos kaya tanghali na nagising kinaumagahan.
"Anak, kumusta ang pakiramdam mo?" tanong ni mama na pumasok dito sa loob ng silid at ginising ako.
"Ay
