One night my doctor คืนเดียวในอ้อมกอดหมอ

กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ ลอยปะปนมากับกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงราคาไม่แพง เสียงฝีเท้าเซๆ ดังขึ้นหน้าห้องพักของโรงแรมหรูระดับห้าดาว แพรพลอย นิรมัย ยกการ์ดเสียบเข้าที่ล็อกประตูอย่างงุ่มง่าม ดวงตาแดงก่ำเพราะฤทธิ์เหล้า ทั้งหัวใจและสมองมึนงงไปหมด หลังงานเลี้ยงส่งเพื่อนร่วมงานที่แผนกพยาบาล เธอตั้งใจจะกลับห้องพักของตัวเองซึ่งอยู่ชั้นเดียวกัน แต่เพราะมึนเมาเกินไป จึงมองตัวเลขห้องผิดไปเพียงแค่ตัวเดียว...เลข 1608 ที่เธอเห็นพร่าๆ กลายเป็น 1508 ห้องที่โชคร้ายที่สุดในคืนนี้ “เปิดอยู่แล้วนี่...” เธอพึมพำ พิงประตูเข้าไปทั้งร่าง ก่อนที่มันจะเปิดออกง่ายดาย ภายในห้องมีเพียงแสงไฟจากโคมข้างหัวเตียง ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนพับขึ้นถึงข้อศอกยืนอยู่ในเงาสลัว อิฐ อายุรแพทย์จากโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมยังชื้นด้วยไออุ่นของไดร์ เปลือกตาเขาหนักล้าเพราะเพิ่งกลับจากเวรยาว แต่สิ่งที่ทำให้เขาเงยหน้าขึ้น คือเสียงเปิดประตู และร่างหญิงสาวที่เดินเข้ามาโดยไม่พูดอะไร แววตาของเขาเรียบและนิ่งเย็น แพรพลอยเดินเข้ามา เธอหรี่ตา พยายามเพ่ง มองภายในห้องก่อนที่เธอจะมองเห็นเตียง แล้วก็ก้าวเดินไปที่เตียงด้วยท่าทางงุนงง ก่อนที่จะเอ่ยถามตัวเองออกมาด้วยความสงสัย “ฮะ...ห้องฉัน...ใช่มั้ย?” เขาเลิกคิ้วมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างประเมิน ผิวขาวอมชมพู ใบหน้าเกลี้ยงเกลาแต่มีรอยแดงเพราะฤทธิ์เหล้า กลิ่นแอลกอฮอล์ชัดจนแตะปลายจมูก “เมา?” เขาพึมพำในลำคอ ก่อนเดินเข้ามาใกล้ “นี่คุณ...เมามารับงานเหรอ?” แพรพลอยตกใจเล็กน้อยที่มีผู้ชายอยู่ในห้อง เธอขมวดคิ้ว “งาน...อะไร?” “ก็งานที่คุณนัดไว้นี่ไง” เขาตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่สายตากลับทอดมองเรือนร่างในชุดเดรสที่สวมมาจากงานเลี้ยง ชุดนั้นสั้นเกินไป ก็สมกับอาชีพที่เธอทำอยู่นั่นแหละ เขาจะไปคาดหวังให้ผู้หญิงกลางคืนแต่งตัวเรียบร้อยมันก็แปลกเกินไปแล้ว สิ่งที่เขาควรทำตอนนี้นั่นก็คือหาความสุขจากเรือนร่างของเธอ อย่างที่เขาต้องการตั้งแต่แรก อิฐไม่ต้องการแต่งงานและไม่ต้องการผูกมัด เขาจึงเลือกที่จะซื้อกินอย่างที่ทำอยู่ในวันนี้ เธอหัวเราะเบาๆ ทั้งที่พูดไม่รู้เรื่อง “คุณ!!...ฉันไม่ได้มารับงานอะไรทั้งนั้น ฉันมานอน... ทุกวันนี้ก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว จะให้มาทำพาร์ทไทม์อะไรอีก” เสียงของเธอเชิงบ่นด้วยความเหนื่อยล้า อาชีพพยาบาลเป็นอาชีพที่เหนื่อยสายตัวแทบขาดเลยแหละ ถ้าเธอมารับงานพาร์ทไทม์อีกเธอก็บ้าไปแล้ว