บทที่ 19
คำเตือน
ซินอี๋เดินมายืนรออยู่ตรงทางเข้าห้องเก็บของตามที่แพรวาบอก ทว่ารอนานเกือบสิบนาทีแพรวาก็ยังไม่มาสักที จนเธอตัดสินใจที่จะไม่รอ แล้วเดินกลับไปรอภูผาที่ข้างโรงเรียนแทน เพราะนี่เลยเวลาที่นัดกับภูผามาเยอะแล้ว
ใบหน้าหวานยิ้มแก้มปริ เมื่อเห็นรถยนต์ภูผาจอดรออยู่ก่อนแล้ว เท้าเรียวเล็กที่กำลังวิ่งตรงไปที่รถจำต้องหยุดชะงักลง เมื่อมีคนเปิดประตูลงมาจากรถเสียก่อน ซินอี๋มองแพรวาที่ลงจากรถมาด้วยสภาพเสื้อผ้า ผมเผ้าที่หลุดลุ่ย เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ปลดกระดุมออกจนเห็นเนินหน้าอกอวบอิ่มที่โผล่พ้นออกมา แพรวาแสดงท่าทางตกใจเล็กน้อย เมื่อเห็นซินอี๋ยืนอยู่ ก่อนจะปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นปกติ
"ครูขอโทษด้วยนะ พอดีมีธุระนิดหน่อย เดี๋ยวครูไปยกของที่เหลือเอง เธอกลับหอไปเถอะนี่ก็เย็นมากแล้ว" แพรวาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลเหมือนอย่างเคย
"อะ...อ๋อ งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ" ซินอี๋ยกมือขึ้นไหว้แพรวาตามธรรมเนียม ก่
