บทที่ 25
เจรจา
วันนี้ก็คงจะเป็นอีกวันที่ซินอี๋ตื่นเต้นไม่น้อย เพราะอีกไม่นานภูผาก็จะได้มาเจอหน้าพ่อแม่ของเธอแล้ว
"ตื่นเต้นอะไรขนาดนั้นลูก" พิมพาเอ่ยแซวลูกสาว เมื่อเห็นซินอี๋เงยหน้ามองนาฬิกาอยู่หลายหน
ซินอี๋ส่งยิ้มแห้งๆ กลับไปแก้เขิน ไม่นานเสียงกดออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น
"เดี๋ยวหนูไปดูให้นะคะ" ซินอี๋รีบดีดตัวลุกขึ้นจากโซฟาด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะรีบวิ่งออกไปดูที่หน้าประตูบ้าน
ใบหน้าหวานระบายยิ้มออกมาจนตาหยี เมื่อเห็นภูผายืนพิงประตูรถรออยู่หน้าบ้าน ก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดประตูรั้วกระโดดกอดใส่แฟนหนุ่มเต็มรักด้วยความคิดถึง
"ป๊ะป๋า~"
ภูผาอ้าแขนรอรับอ้อมกอดจากแฟนสาวด้วยความเอ็นดู ริมฝีปากหนาก้มลงจูบหนักๆ บนศีรษะทุยด้วยความคิดถึงไม่ต่างกัน
"หนูคิดถึงป๊ะป๋า" ซินอี๋เงยหน้าขึ้นมาพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
"คิดถึงเหมือนกัน"
"อ๊ะ! ...ป๊ะป๋า! " คนตัวเล็กแหวใส่เสียงแข็ง พลางหันซ้ายหันขวา เพราะกลัวพ่อแม่จ
