บทที่ 27
สู่ขอ
วันต่อมา
ซินอี๋ยืนสำรวจเสื้อผ้าหน้าผมตัวเองหน้ากระจกด้วยความประหม่า เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เธอจะได้เจอกับพ่อแม่ของภูผา และการเจอกันครั้งแรกก็เป็นการมาขอหมั้น ทำให้เธอยิ่งรู้สึกประหม่าเข้าไปอีก กลัวว่าพวกท่านทั้งสองคนจะไม่ชอบความสัมพันธ์ก้าวกระโดดของเธอกับภูผา
"ตื่นเต้นเหรอ"
"คุณพ่อ คุณแม่ของป๊ะป๋าจะชอบหนูไหมคะ" ซินอี๋มองแฟนหนุ่มผ่านกระจกบานใหญ่ด้วยสีหน้าเป็นกังวล
"พ่อกับแม่ป๊ะป๋าใจดีไม่ต้องกลัวหรอก ถ้าพ่อแม่ไม่ชอบเดี๋ยวป๋าพาหนี" ภูผาพูดติดตลก เพื่อให้คนตัวเล็กรู้สึกผ่อนคลายขึ้น
"ไม่เห็นจะตลกเลย" ซินอี๋มุ่ยหน้าใส่อย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะพลิกตัวหันมาสวมกอดแฟนหนุ่มอย่างออดอ้อน ราวกับต้องการกำลังใจจากเขา
"ไม่ต้องคิดมาก ไม่มีอะไรหรอก พ่อกับแม่ป๋าต้องชอบหนูมากแน่ๆ "
"ขอบคุณค่ะ เราลงไปเตรียมตัวรอที่ข้างล่างกันเถอะ" ซินอี๋บอก ก่อนจะเดินจับมือหนาลงไปด้านล่างพร้อมกัน
ซินอี
