บทที่ 38
วันที่รอคอย
หลายเดือนต่อมา
นับจากวันแรกที่ซินอี๋รู้ตัวว่าตัวเองตั้งครรภ์นี่ก็เข้าสู่ไตรมาสสุดท้ายสำหรับการตั้งครรภ์แล้ว โดยมีสามี และครอบครัวของสามีคอยดูแลประคบประหงมอยู่ไม่ห่าง จนกลายเป็นเธอเองที่อดเป็นห่วงเขาไม่ได้ เพราะยิ่งใกล้วันคลอดมากเท่าไหร่ ภูผาก็ยิ่งกังวล กลัวเธอจะคลอดลูกก่อนกำหนดเลยเอาแต่ตื่นมากลางดึก จนตัวเองไม่ได้พักผ่อน
"เดินไหวไหมลูก" กัลยาเอ่ยถามลูกสะใภ้ด้วยน้ำเสียงห่วงใย เมื่อเห็นเธอเดินท้องโย้ลงมาจากชั้นสอง โดยมีภูผาประคองด้วยความระมัดระวัง
"ไหวค่ะคุณแม่" ซินอี๋ตอบพร้อมกับรอยยิ้ม เพื่อให้ทุกคนสบายใจ ถึงแม้การตั้งครรภ์ครั้งนี้จะทำให้เธอรู้สึกสูญเสียพลังงานไปเยอะก็ตามที เพราะว่าเธอได้ลูกชายเป็นท้องแรก และมีอาการแพ้ท้องในไตรมาสแรกค่อนข้างที่จะหนัก
"ค่อยๆ เดินนะ มาแม่ช่วย" กัลยาเดินเข้าไปยื่นมือรอรับลูกสะใภ้ที่กำลังจะก้าวลงจากบันไดขั้นสุดท้ายด้วยความเป็นห่วง
"ข
