His Brother's Wife (Filipino)

-=Ang's Point of View=- Isang buwan na pala ang nakalipas simula ng kinulong ko ang sarili ko sa kalungkutan ng dahil sa pagkawala ng babaeng minamahal ko, masakit man sa akin ay kailangan ko na siyang pakawalan para bumalik sa taong talagang laman ng puso niya. Mabigat ang mga paa ko nang tumayo ako sa pagkakahiga sa kama ko, hindi naging hadlang sa akin ang kadiliman ng kuwarto ko dahil kabisado ko ang lahat ng sulok ng kuwartong iyon, pinili kong lumabas muna ng kuwarto at dumiretso sa wine cellar para kumuha ng alak mula doon dahil naubos na ang kinuha ko noong isang araw. Nang lumabas ako ng kuwarto ay mabuti na lang at walang sumalubong sa akin na kahit na sino which suited me really well dahil ayokong makipag-usap sa kahit na kanino. Pabalik na sana ako ng kuwarto ko nang bigla naman sumalubong sa akin ang nagulat na si Miranda, bihis na bihis ito at mukhang kakauwi lang galing sa kung saan. "Well isn't it my beloved sister in law." punong puno nang sarcasm na sinabi ko dito at kita ko ang biglang pagtiim ng mukha nito sa narinig sa akin, hindi ko pa din kasi matanggap na pinakasalan ng nakakabata kong kapatid ang ganitong klase ng babae. "I'm glad that you are out of your room Ang, you need to have a life." ang walang emosyon nitong sinabi, na sinuklian ko ng ismid dahil alam ko namang hindi ito sincere sa sinasabi. "Saan ka naman galing?" tanong ko ngunit hindi ko na ito hinitay na sumagot ito at walang sabi sabi kong inagaw ang hawak nito, at nagitla ako nang makita kong invitation pala ang hawak nito kanina at biglang parang sinuntok ang puso ko ng makita ko ang nakasulat doon. "You are cordially invited to the wedding of Romano Santiago and Atilla Cervantes." Parang nablangko ang isip ko at basta ko na lang binitawan ang naturang invitation, hindi ko pinansin ang pagtawag sa akin ni Miranda. Pagkapasok sa loob ay agad kong binuksan ang nakuha kong alak at diretsong nilagok ang kaya kong inuman ngunit hindi pa din napawi ng alak na iyon ang sakit na nararamdaman ko kaya naman marahas ko iyong binato sa kung saan na nagtulog ng ingay sa kuwarto ko. "Atilla....." hindi ko maiwasang hindi magtangis dahil ngayon ay talagang wala na sa akin ang babaeng pinakamamamahal ko. Buong puso ang naging pagmamahal ko sa kanya ngunit nabalewala ang lahat ng iyon dahil si Ram lang ang tanging minahal niya, pinilit kong magbulag bulagan at umasa akong makakalimutan nito ang dating karelasyon ngunit nagkamali ako dahil mula noon, at hanggang ngayon ay si Ram pa din ang mahal ni Atilla, kahit nobya ko ang dalaga ay hindi ko naramdaman na minahal ako nito, ako lang talaga ang nagmahal dito at mukhang kaibigan lang ang tingin niya sa akin. Nakatulog ako ng mga oras na iyon na si Atilla pa din ang nasa isip at ang katotohanang nauwi sa wala ang pagmamahal na meron ako sa dalaga. Nagising na lang ako nang makaramdam ako ng pagkauhaw kaya naman agad kong kinapa ang side table ko kung saan nakalagay ang pitchel ng tubig. "Damn!" inis kong naibulalas nang mapansin kong walang laman ang naturang pitchel kaya naman kahit mabigat ang pakiramdam ko ay tumayo ako at naglakad patungo sa personal ref na nasa kuwarto ko ngunit panibagong mura ang namutawi sa mga labi ko ng makita kong wala din iyong laman. I checked the time using my wristwatch and saw that it's already one in the morning kaya naman wala na akong nagawa kung hindi personal na magtungo sa kusina, ayoko naman gambalain ang mga kasambahay namin para lang magpakuha ng tubig. Parang pinupukpok ang ulo ko dala ng ininom kong alak, pagkalabas ng kuwarto ay hindi ko na inabala ang sarili ko para buksan ang ilaw, tanging ang liwanag ng buwan at tanging tumatanglaw sa paglalakad kong iyon. The pain in my head is really killing me pero nagpatuloy pa din ako sa pagtunton ng kusina hanggang finally ay nakarating ako doon, agad akong dumiretso sa fridge at hindi na ako nag-abalang kumuha ng baso at agad uminom sa kinuhang pitchel. Medyo nakatulong ang tubig para mabawasan ang pagkahilo ko kaya naman minabuti kong umupo na muna sa silya doon, muling nanumbalik sa akin ang sakit ng makita ko ang wedding invitation nila Atilla at Ram, naputol ang pag-iisip kong iyon ng makaranig ako ng yabag papasok ng kusina. I tried to be vigilant dahil baka napasok na kami ng mga masasamang tao pero bigla kong naisip din na kung masasama talagang tao iyon ay hindi sa kusina sila tutungo. Tahimik lang ako habang hinihintay ko kung sino iyon, nakatulong ang kadiliman para itago ako habang hinihintay ang kung sino man na naglalakad na iyon. Dahil medyo naadjust na ang paningin ko sa dilim ay agad kong naaninag ang bagong dating. Nakaramdam ako ng pagkatense ng makita kong si Miranda pala ang taong iyon na marahil ay kukuha din ng tubig ngunit mas lalo akong natense ng makita kong nakasuot lang ito ng may kanipisang nighthgown at base sa hubog ng katawan nito ay masasabi kong wala itong suot na bra. Hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng pag-iinit ng katawan habang tahimik na nakatingin sa naturang babae, kahit galit ako dito dahil hindi ko pa din matanggap na isang katulad lang nito ang pinakasalan ng kapatid ko ay hindi pa din maitatatwa ang nararamdaman kong pagnanasa dito. "Hindi ka attractive kay Miranda Ang, think about it more than one year ka nang walang sex kaya ka nakakaramdaman ng pagnanasa, at kahit sinong babae na may ganyan katawan ay talaga namang titigasan ka." ang paliwanag ko sa nararamdaman ko pero kahit ganoon ay hindi ko pa din talaga malayo ang tingin ko sa dalaga lalo na ng buksan nito ang fridge, mas naging malinaw sa akin ang itsura nito ng bumukas ang pinto ng fridge at matamaan ito ng ilaw, parang lalong nagwala ang alaga ko sa pagitan ng binti ko sa nakikita ko. Hindi ko maitatatwang sobrang ganda ng dalaga, mahaba ang itimang buhok nito, mapupungay ang pilikmata nito na nakapalibot sa kasingdilim ng gabing mga mata nito, matangos ang ilong nito at mapupula ang mga labi nito. "Ano kayang pakiramdam ang halikan ang labing iyon?" I wondered ngunit agad kong sinawata ang bagay na iyon dahil hindi ko dapat maramdaman iyon, dahil kahit galit ako dito ay hindi dapat ako makaramdam ng ganito lalo na't kasal ito sa kapatid ko sa ayaw ko man o sa gusto. Hindi pa nito sinarado ang pinto kaya naman ng dumiretso ito ng tayo para diretsong uminom sa pitchel ay mas lalong naging malinaw sa akin ang ganda ng katawan nito, tayong tayo ang dibdib nito na para bang nang-aakit na hawakan ko na para bang ginawa iyon para sa mga kamay ko, tama lang ang hugis ng katawan nito kaya naman no wonder na madami itong nalokong lalaki, but not me, bago pa man kasi si Anthony ay nakasal na ito sa tatlo pang mga lalaki na hindi lang basta basta kung hindi mayayaman din, kaya naman alam kong pera lang ang habol nito kay Anthony na hindi ko mapapayagan. I faked a cough which captured her attention dahil mukhang hindi pa din nito napapansin na hindi ito nag-iisa. "Holly.... Ang?" medyo namamaos nitong tawag sa akin and for some reason the way she called my name made my libido goes wild, I tried to fight the train of thought that's running in my mind right now, I can actually imagine her saying my name in that kind of tone when I'm already drilling my tool inside her which is not right since she's my fucking sister in law. "Sorry, did I scare you?" ang walang kaemosyon emosyon na tanong ko dito. "Hell yeah! Ano ba naman kasing ginagawa mo diyan sa dilim?" tanong nito habang hawak hawak ang dibdib marahil talagang nagulat ito. "Just drinking water." ang sinabi ko dito at hindi na din ako nagtagal at akma na akong lalabas ng kusina ng bigla akong huminto. "Is she happy?" sobrang hina lang ng tanong kong iyon at hindi nga ako sigurado kung narinig ba iyon ni Miranda or not. "Very." ang sagot naman nito na agad nakuha ang tanong ko, kahit paano ay masaya akong malaman na masaya naman pala si Atilla pero kahit ganon ay hindi pa din natanggal non ang katotohanan na nasasaktan ako, yes nasasaktan ako dahil ang babaeng mahal ko ay masaya sa piling ng iba. Hindi ko na pinansin ang pagtawag sa akin ni Miranda at agad akong dumiretso sa kuwarto ko. Hindi ko kailangan ng awa kahit kanino, lalo na kay Mirandan Sandoval. "Especially to the gold digger Miranda Sandoval."