สะดุ้งตื่น หลังจากเครื่องบินลำนี้โดนพายุซัดจนตกลงกลางทะเล ลอยคว้างมาไกลถึงเกาะแห่งหนึ่ง
“คุณ… เป็นอะไรหรือเปล่า… ”
กัปตัน ‘อดัมส์’ เรียกชื่อหญิงสาว
“เจ็บข้อเท้านิดหน่อยค่ะ… ”
พิชาร์ตอบ…
อดัมส์โล่งใจเมื่อเห็นว่าพิชาร์ไม่เป็นอะไรมาก หล่อนกอดถุงผ้าที่คว้าเอามาได้ แนบไว้กับอก ใบหน้าซีดเผือดเพราะความกลัว
“ไม่ต้องกลัวนะครับ… ”
อดัมส์กล่าว เข้าใจความรู้สึกของพิชาร์ ช่วยอุ้มหล่อนฝ่าสายฝนออกมาจากเครื่องบินเพราะว่าพิชาร์เจ็บข้อเท้า พาเข้ามาบนเกาะเล็กๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าอยู่ตรงส่วนใดในแผนที่โลก
“เราจะทำยังไงดีคะ… ”
พิชาร์นึกกลัว…
แม้ว่าตอนก่อนหน้าที่หล่อนจะจ้างกัปตันอดัมส์ให้นำเครื่องบินน้ำลำนี้พาออกมาเที่ยวชมทิวทัศน์เหนือท้องทะเลของยามเย็น คนงานของรีสอร์ตก็แจ้งว่ามีการเตือนมาจากหน่วยพยากรณ์อากาศริมชายฝั่งว่าเย็นนี้จะมีพายุรุนแรง ห้ามนำเรือและเครื่องบินน้ำออกจากฝั่งโดยเด็ดขาด
แต่ด้วยความ
