ปราย ในหูได้ยินเสียงคลื่นกระทบหินคลอไปกับเสียงกระทั้นกระแทกของคนข้างหลัง ส่งความเสียวซ่านละเลียดเข้าสู่ภายในของหล่อนอย่างต่อเนื่อง
“อ่า… ของคุณใหญ่เหลือเกิน… ”
พิชาร์เหลียวหลังกลับมามอง อดัมส์รีบค้อมตัวลงมาโอบใบหน้าหล่อน รั้งเข้ามาจูบปาก บดเคล้าริมฝีปากแลกลิ้นกันอย่างดื่มด่ำพร้อมกับกระหน่ำลำเอ็นเข้าใส่ไม่หยุด
“อือ… อูยยยย… อูย… อูย… ”
สองมือของพิชาร์ยังเกาะขอบแคร่ไม้เอาไว้แน่น ก้นแอ่นส่ายรับความยาวใหญ่ เสียดครูดเข้ามาอย่างถึงอกถึงใจหล่อน
“งือออ… อดัมส์จ๋าไม่ไหวแล้ว… ”
สะโพกของพิชาร์บิดส่ายไปมาด้วยความเสียวซ่าน
“จะรีบไปไหนครับ… อยู่กับผมก่อนนะครับ… ”
อดัมส์ช่างออดอ้อน…
เป็นเพราะรู้ดีว่าโอกาสแบบนี้ใช่ว่าจะมีเข้ามาในชีวิตบ่อยๆ จึงไม่หยุดกระเด้า ค่อยๆ ถอนแท่งเอ็นใหญ่ยาวออกมาจากโพรงสวาทที่โดนทะลวงจนกลวงโบ๋
“มาตรงนี้นะครับ… ”
อดัมส์ยังไม่อิ่ม รีบโอบร่างของพิชาร์เปลี่ยนท่ามานอนหงาย
