บทที่ 21
หลายสัปดาห์ต่อมา...
หลังจากที่วันนั้นเราสองคนได้สัญญากัน ความสัมพันธ์ของเราสองคนก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ เป็นคู่รักที่พริกไทยบอกว่าน่าอิจฉาที่สุดเพราะพี่เธียรเขาคลั่งรักฉันมาก ฉันเป็นผู้หญิงที่โชคดีไม่ต่างจากน้ำพิ้งค์เลย ที่สำคัญพี่เธียรเขาแสนดีกับฉันมาก ดูแลฉันดีทุกอย่าง วันไหนที่เขาไม่มีเรียนเขาก็ยังอุตส่าห์ลุกจากเตียงไปส่งฉันที่มหาวิทยาลัย
เขาปฏิบัติกับฉันเสมอต้นเสมอปลายทุกอย่าง วันไหนที่เขาต้องเข้าห้องเชียร์เรียกรวมน้องปีหนึ่งของคณะแล้วต้องกลับดึก เขาก็จะยอมขับรถไปส่งฉันที่คอนโดก่อน จะไม่ยอมให้ฉันได้ขึ้นแท็กซี่กลับเองเด็ดขาด ถึงแม้ว่าบางครั้งเพื่อนฉันอยากจะช่วยไปส่งมากแค่ไหนก็ตาม พี่เธียรก็จะไม่ยอมตลอดเพราะเขาบอกว่า การได้เห็นฉันเข้าห้องด้วยสายตาของเขาเองมันสบายใจกว่าและที่น่าอิจฉาสุดที่พริกไทยบอกอีกอย่างก็คือ พี่เธียรดุกับทุกคน ยิ่งเด็กในห้องเชียร์พี่แกแทบจะกินหัวทุกวัน แต่พอกับฉั
