บทที่ 23
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
"อื้ม~ พี่เธียร พอก่อนสวยหายใจไม่ทัน"
หลังจากที่เราสองคนผ่านช่วงเวลาความสุขไปก่อนหน้านี้ ตอนนี้ฉันก็นั่งอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องสำอาง กำลังเช็ดผมที่เปียกหมาด ๆ เนื่องจากเพิ่งอาบน้ำเสร็จไปเมื่อสองนาทีที่แล้ว
แต่จู่ ๆ คนตัวสูงที่นุ่งกางเกงตัวยาวตัวเดียวเปลือยท่อนบนเผยซิกแพคน่าซุกนั่นก็เดินเข้ามาแย่งผ้าขนหนูในมือของฉันไปก่อนจะโน้มตัวลงมาจูบปากของฉันทีหลัง แล้วจูบลงมาทั้งทีก็ไม่ใช่จูบแค่แป๊บเดียวด้วยนะแต่เล่นจูบนานเกินไปจนฉันต้องจับใบหน้าหล่อเหลานั้นออกแล้วบอกออกไปอย่างที่ได้ยินนั่นแหละ
ซึ่งคนถูกขัดจังหวะอย่างพี่เธียรก็ไม่ได้ว่าอะไร นอกจากยืนสบตากับฉันผ่านกระจกเท่านั้น ฉันเลยต้องเลิกคิ้วถามประมาณว่ามีอะไรหรือเปล่า พี่เธียรเลยตอบกลับมาว่า..."มันเขี้ยวเธอวะ" และทันทีที่ได้ยินแบบนั้นหัวใจของฉันก็เต้นแรงทันที ส่วนใบหน้าตอนนี้ไม่ต้องบอกก็พอจะเดาออกแล้วใช่ไหมว่ามัน
