KABANATA 145

2017 Words

THERE are times na tinatamaan ako nang kalungkutan. Hindi naman sa lahat nang panahon kasi masaya. Naayon sa 'yo ang tadhana. May gabi na para akong naiiyak kahit hindi ko alam kung bakit. "Why? What's wrong? May ginawa ba akong mali?" Natataranta agad si Axel dahil sa nakita niya akong umiiyak paglabas nito sa kwarto. "I don't know..." I cried my heart out. Parang ang bigat-bigat ng dibdib ko at gusto ko lang ay umiyak. Hindi tuloy malaman ni Axel kung anong dapat gawin dahil bumuhos ang luha ko. Nag-abot siya ng tissue agad sa akin at kumuha ng tubig. "Anong nangyari?" Umiling ako at nagpahid ako ng luha. "Parang ang bigat ng pakiramdam ko. Naiiyak ako. I-I... wanna... cry," sabi ko at bumuhos ulit ang luha ko. Naguguluhan si Axel sa akin kaya kahit kunot ang noo nito ay panay

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD