ป๊อปตื่นมาในช่วงสายของอีกวัน การได้เห็นว่ามีคนนั่งทำงานอยู่ตรงนั้นมันทำให้เธอระบายยิ้มออกมาได้ทุกเช้า ดวงตากลมเหลือบมองไปที่มือถือของเขาซึ่งมันยังวางอยู่ข้างเตียง ประจวบเหมาะกับที่คนร่างสูงกำลังลุกขึ้นละเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ
เธอจึงถือวิสาสะหยิบมือถือของเขาขึ้นมาดู ถึงแม้เขาจะล็อกจอไว้แต่ข้อความที่ถูกส่งเข้ามาก็ยังอ่านได้ในแถบแจ้งเตือน ป๊อปเลื่อนดูข้อความของผู้หญิงคนนั้นที่เขาบันทึกไว้ในชื่อธรรมดาว่า ‘ฟ้า’
มีข้อความเกือบสามสิบข้อความได้เนื้อหาของมันก็คืออยากคุยกับเขา และเธอคนนั้นเพิ่งเลิกกับแฟนของเธอไป
ฟ้า : คี ถ้าบอกว่าฉันก็ชอบนายเหมือนกันล่ะ
ฟ้า : กลับมาคุยกันดีๆ ได้ไหม
ฟ้า : ขอโทษที่รู้ตัวช้า
ฟ้า : เลิกกับมันแล้วมาคบกันไหม
ป๊อปกดปุ่มล็อกแล้ววางมือถือเครื่องนั้นไว้ที่เดิม เธอรู้สึกชาวาบที่หัวใจเมื่อได้อ่านข้อความพวกนั้น อยู่ ๆ มันก็กลัวจนทำอะไรไม่ถูก กลัวว่าเขาจะกลับ
