ธาราเกือบเป็นลมตายไปแล้ว...
นี่เป็นปีแห่งเซอร์วิสแฟนที่แท้ทรู...แต้มบุญเธอต้องสูงเสียดฟ้า ชนิดที่แค่กู้ชาติครั้งเดียวอาจจะไม่พอ
เธอน่าจะเกิดมากู้ชาติอยู่หลายครั้ง แต้มบุญที่สลักอยู่ในจิตวิญญาณจึงพากันทำงานในชาตินี้
กวนเสี่ยวหมิงกอดเธอ...เขากอดเธอเชียวนะ!
เสี่ยวหมิงเกอคนงามคนนั้นกอดเธอ!
โอ๊ย เธออยากจะร้องกรี๊ดดังๆ เสียแต่ว่าเธอตกใจเกินกว่าจะทำอย่างนั้นได้ พอรู้ตัวอเล็กซ์ก็ไม่ยอมให้เธอเข้าใกล้เขาอีก จนใจโปสต์การ์ดอะไรก็ไม่มี จะส่งรูปไปให้เก้าก็หมดโอกาสได้ถ่ายแล้วในเวลานี้...
‘ไม่ได้ๆ อีธาร ตั้งสติค่ะ ตั้งสติ นี่ไม่ใช่เมนหลักของแก คิดถึงอเล็กซ์เข้าไว้นะ หายใจเข้า...อเล็กซ์ หายใจออก...ผัว โอเค ตั้งสติจ้ะธารา ตอนนี้มีผัวแล้ว จะเหล่คนอื่นออกนอกหน้าไม่ได้ ผัวจะเคืองเอานะ’
ธาราบอกกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมาพลางลูบอกตนเองเบาๆ
‘แต่ว่า...กวนเสี่ยวหมิงหล่อมาก!’
หล่อมาก...หล่อมากๆ จริงๆ แล้วดูหน้าดูผิ
