“ไบรอัล ขอร้องละ อย่าไล่ฉันเลย ฉันรักคุณนะคะ คุณไล่ฉันไปแบบนี้ฉันเสียใจนะคะ ฉันบอกคุณอย่างไม่อายเลยว่าฉันเสียใจ ฉันคิดถึงคุณ ฉันจะอยู่อย่างไรโดยไม่มีคุณอยู่ใกล้ๆ”
“ถ้าไม่ไป ผมจะตายตรงหน้าคุณ”
! ต้องดาวเงียบงัน ดวงตาโตเบิกกว้าง น้ำตาเอ่อล้นออกมา หัวใจเธอแตกสลายในฉับพลัน “ไบรอัล” ต้องดาวมองนัยน์ตาหยกที่แข็งกร้าว “อย่า! ฉันไปแล้ว” ต้องดาวที่ยืนนิ่งอยู่นานต้องร้องห้าม เมื่อไบรอัลเริ่มขยับมือเพื่อที่จะดึงท่ออะไรสักท่อที่ใกล้มือเขาออกจากร่างกายเขา แม้จะอึ้งตัวแข็งแต่เธอก็ห้ามมือเขาไว้ได้ทัน
“ไม่ต้องกลับมาอีก”
“ค่ะ” ต้องดาวรับปากเสียงสั่นพร่า น้ำตาไหลไม่หยุด ตัวเธอสั่นเทา และเธอค่อยๆหันหลังให้กับไบรอัลและเดินจากไป โดยไม่อาจเห็นน้ำตาของคนเจ็บที่ไหลออกมาไม่น้อยเช่นกัน
“คุณจะมีความสุขมากกว่าถ้าไม่มีผม” ไบรอัลหลับตาลงได้แต่คิดและเก็บความรู้สึกที่แท้จริงไว้ในใจเพียงลำพัง “ลาก่อน”
โจนาธานเดินสว
