“ว่ามาได้เลย สรุปคือยังไง” ไบรอัลเข้าประเด็นต่อเนื่องจากที่คุยกัน
เมื่อวาน
“คุณนี่ช่างใจร้ายโหดร้ายจริงๆที่อยากให้เด็กสองคนที่เป็นลูกของคุณเองแท้ๆต้องเป็นเด็กกำพร้าแม่”
“ต้องดาว!” ไบรอัลโกรธจัด แม้น้ำเสียงของเธอจะราบเรียบแต่เนื้อหาคำพูดทิ่มแทงเขาได้เจ็บแสบมาก ทั้งเรื่องลูกและเรื่องของเธอ
“คุณไม่ต้องโกรธขนาดนั้นก็ได้ ฉันยอมตามข้อตกลงของคุณ แต่ฉันมีเงื่อนไข” ไบรอัลที่เส้นเลือดปูดโปนตามขมับค่อยๆคลายลง
“ว่ามา”
“คุณต้องทำให้ฉันเห็นก่อนว่าคุณสามารถเป็นได้ทั้งมามี้และแด๊ดดี้ของเด็กๆ สามปีที่ฉันเลี้ยงเขามา แม้จะไม่มีคุณ แต่พวกเขาก็ไม่เคยต้องรู้สึกขาดความอบอุ่นเลย ซึ่งคุณต้องทำให้ฉันเห็นว่าลูกของเราจะมีความสุขเมื่อพวกเขาต้องไปอยู่กับคุณ”
“ตกลง”
“ค่ะ” ต้องดาวก็ยังเป็นต้องดาว เมื่อธุระจบเธอก็ลุกและเดินจากไป ‘เธอแค่แพ้...แล้วแต่ขอยื้ออีกหน่อยแล้วกัน ตราบใดที่เขายังอยู่ใกล้ๆแบบนี้เธอก็ยังเหล
