บทสนทนาจบลงแค่นั้นบอลรีบขอตัวกลับบ้านเนื่องจากพรุ่งนี้มีงานที่บริษัทไกด์ทัวร์ของตัวเอง ทิ้งเตโชไว้กับความว่างเปล่าครุ่นคิดถึงคำพูดจริงจังของเพื่อนสนิท แล้วจากนี้จะทำยังไง?
วันต่อมา
ร้านกาแฟใกล้มหาวิทยาลัย
บอลดูแลขนมอย่างดี ส่วนร้านกาแฟเตโชนั้นขายดีกว่าจริง เพราะมีโปรโมชั่นมาปรับเปลี่ยนไม่หยุดตลอดเวลา วันนี้ทางร้านของขนมจึงออกมายืนแจกใบปลิวให้นักศึกษาที่ผ่านไปผ่านมา
"ขนม..คนนั้นใช่ไหมเจ้าของร้าน" เพื่อนสาวร่วมงานกระซิบกระซาบ "หล่อจัง"
"อืมมม เรื่องหน้าตาดีอะไม่เถียง"
"ทำไมทำหน้าเหมือนไม่ชอบเขาล่ะ"
"รู้จักกันน่ะ"
"ไม่น่า..เขามองมาที่ขนมตลอดเลย"
"มองเพราะหาเรื่องน่ะสิไม่ว่า"
แม้เตโชรับปากช่วยเหลือผู้เป็นพ่อ.แต่ก็ยังชอบส่งข้อความมาแดกดัน บางทีก็ส่งคลิปวิดีโอสัตว์ต่างๆ มาให้คอยเปรียบเทียบว่าเป็นเธอ ถึงจะรู้ดีแก่ใจว่าเป็นแค่การหยอกล้อแต่ก็ไม่สมกับที่เป็นผู้ใหญ่ นิสัยเอาแต่ใจดื้อรั้นชะม
