ตึก ตึก ตึก
"พวกมึงมาไม่ชวนกูเลยนะ"
ตุบ!
ผวะ!
เคว้ง!
ปรากฏว่าบอลตามมาอย่างไม่ได้นัดหมาย เตโช หัวร้อนลุกขึ้นชกต่อยพร้อมกับใช้ปวดฟาดลงไปที่ร่างกาย จนเศษแก้วแตกกระจัดกระจายผู้คนรอบข้างรีบลุกหนีหลีกเลี่ยงสถานการณ์
"มึงเป็นเหี้ยอะไรไอ้เตโช!!" บอลตะคอก
"มึงข่มขืนขนมเหรอ?!" เตโชถามเสียงแข็ง
"นี่ไอ้ไคมันเล่าให้มึงฟัง..."
"มันเป็นความจริงหรือเปล่า"
"กูเมาแล้วคุมสติตัวเองไม่ไหว กูไม่ได้ตั้งใจ"
"คงเพราะเหตุผลนี้ขนมถึงหนีหาย"
"มึงแน่ใจเหรอว่าเป็นเพราะกู"
หมับ!
เตโชจะเข้าไปต่อยเพื่อนอีกรอบแต่ ไค รั้งแขนเอาไว้ ก่อนที่บอลจะเช็ดเลือดที่เลอะปากพร้อมพูดตะโกนใส่ "มึงเห็นกูเป็นเพื่อนบ้างไหมไอ้ไค ที่กูเล่าให้มึงฟังเพราะหนักใจกับปัญหา แต่มึงไปบอกมันทำไม!"
"ถึงจะช้าจะเร็วมันก็ต้องรู้อยู่ดี อีกอย่างมันก็ชอบขนมไม่ต่างจากมึง ตามหาหลายวันแทบไม่ได้หยุดได้หย่อนไม่ได้ทำงาน ไม่เหมือนมึงที่เอาแต่นั่งแดกเหล
