”รู้แล้วน่า จะวางได้ยังครับ พรุ่งนี้ผมไม่ทำให้พี่คอขาดหรอกน่า สบายใจได้” อีธานนั้นอยากวางเต็มแก่แล้ว แต่ผู้จัดการของเขายังไม่ยอมวาง ยังคงย้ำเขาเพื่อไม่ให้เขาเบี้ยวงานในวันพรุ่งนี้
[รู้แล้วก็ดี งั้นพี่วางล่ะ หวังว่าจะไม่ผิดคำพูด] ป๊อปปี้เอ่ยออกมา ก่อนที่จะกดวางสายไป ส่วนอีกฝ่ายก็ต้องจัดการอารมณ์ของตนเอง วันนี้อารมณ์เสียแต่เช้าเลย เขามองร่างสูงของเขาที่เปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่ม เขาก็ลุกขึ้นเดินโทงๆ ไปหาเสื้อผ้าของตนเองที่ทิ้งระเกะระกะอยู่ที่พื้น
สภาพเยินแบบนี้จะใส่ได้เหรอ เขาไปนอนที่ไหนมา ทำไมเสื้อผ้าของเขามีเศษดิน นี่เขาเมามากจนไม่รู้เรื่องขนาดนั้นเลยเหรอ สงสัยเสื้อผ้าของเขาจะใส่ไม่ได้แล้ว ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาถือวิสาสะค้นตู้เสื้อผ้าของหญิงสาว เพราะเขาไม่สามารถทนใส่เสื้อผ้าของตนเองได้
และก็เป็นโชคดีมากที่อัญญามีเสื้อแบบโอเวอร์ไซส์สีขาวอยู่ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มีเสื้อใส่ เพราะยัยเบื๊อกอย่าง
