ต้องรีบเอาไปเก็บ...2
453 Words
“คุณอีธาน บ้านคุณอยู่ที่ไหนฉันจะไปส่ง” หลังจากที่เดินไปมาแล้วไม่ยอมเข้ามาในรถยนต์ของตนเองสักที อัญญาก็ตั้งสติได้ เธอจึงเลือกที่จะไปถามเขาทันที ถ้าเขาบอกที่อยู่ของเขา แล้วเธอพาเขาไปส่งมันก็จบแล้ว ไม่ต้องเดือดร้อนพาเขากลับไปที่คอนโดของเธอ
“ไม่กลับ ผมจะนอนที่นี่” อีธานสวนกลับทั้งที่ยังหลับตาอยู่ แม้ว่าจะไม่มีสติ แต่เขาก็ไม่อยากกลับไปจมอยู่กับที่เดิมๆ
“ไม่ได้ คุณจะมานอนบนรถได้ยังไง ไหนบอกมาซิว่าบ้านคุณอยู่ที่ไหน” อัญญาถามเสียงเข้ม ตอนนี้เธอต้องพยายามหาที่ไปให้เขา ไม่อย่างนั้นคงต้องอยู่บนรถกันทั้งคืนแน่ๆ
“ก็บอกแล้วไงว่าจะนอนที่นี่ ยุ่งจริงๆ” คนที่เมามากยังคงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงยานคาง แต่ก็บ่งบอกความไม่พอใจชัดเจน
“นี่มันวันอะไรกันเนี่ย อุตส่าห์ปิดจ๊อบดีๆ พวกกลับมาทำให้วันดีๆ ต้องพังทลายอย่างนี้เหรอ แล้วจะเอายังไงเนี่ย ถามไปก็ไม่บอกว่าบ้านอยู่ไหน โรงแรมก็เข้าไม่ได้ แล้วฉันจะพาคุณไปที่ไหนเนี่ย” อัญญาตีอกชกลมอยู่เพียงคนเดียว ในขณะที่ร่างสูงทำเพียงจิ๊ปากด้วยความรำคาญ ไม่รู้จะบ่นอะไรนักหนา คนกำลังนอนหลับสบายๆ อยู่เลย เขาไม่ได้รู้เลยว่าอัญญานั้นเครียดเป็นอย่างมากที่จะหาที่ไปให้เขา
“ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย หลับสบายจริงๆ ฉันนี่มันบ้าเองที่เข้าไปยุ่งกับคุณ” อัญญายังบ่นอุบ ในขณะที่สมองก็พยายามใช้ความคิดว่าจะพาเขาไปไหน
ในที่สุดอัญญาก็ไม่มีทางเลือก เมื่อมองไปทางไหนก็มีแต่ทางตัน เพราะความเป็นดาราของเขา ทำให้เธอต้องระวังเป็นพิเศษ เพราะฉะนั้นตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว นอกจากพาเขาไปที่คอนโดของเธอ แล้วพรุ่งนี้เขาหายเมาแล้วค่อยส่งเขากลับ
ในเมื่อเลือกที่ช่วยเขาแล้ว ก็คงต้องช่วยเขาให้สุดทาง เพราะเธอก็คงไม่อยากเห็นเขาพังไปต่อหน้า โดยที่เธอสามารถช่วยเขาได้ แต่เธอเลือกที่จะไม่ช่วยเขา งั้นวันนี้คงต้องร่วมหัวจมท้ายกันไปก่อน หลังจากเขาหายเมาแล้ว เขาจะจำแฟนคลับคนนี้ได้หรือเปล่าก็ช่างเขาเถอะ แค่เขายังอยู่ดี เป็นดาราดัง แค่นั้นเธอก็พอใจแล้ว
- Writer
