รถคันหรูขับมาจอดที่คอนโมมิเนียมหรู พริ้มพลอยเดินลงจากรถ ไม่หันกลับไปมองเขาด้วยซ้ำ ทั้งสองคนเป็นเพื่อนสนิทกัน แล้วต่อไปเธอกับเขาจะมองหน้ากันยังไง
“ไปไหนมายัยแสบ”
ร่างเล็กสะดุ้งโหยง กำลังคิดอะไรเพลินๆ อยู่ๆก็มีเสียงเรียกคุ้นหูดังขึ้น
“เฮียภูมิ พริ้มตกใจหมดเลยค่ะ ”
พริ้มพลอยเอามือเล็กทาบอก แล้วบอกพี่ชายเสียงเบา
“ทีหลังห้ามเอาแต่เดินเหม่อรู้มั้ย เผื่อเป็นโจรป่านนี้จะเป็นยังไง”
ภูภูมิบ่นให้น้องสาวอุบอิบ
“แล้วนี่เฮียมาทำไมคะ แล้วเกลละ”
พริ้มพลอยถามอย่างแปลกใจ ปกติพี่ชายเธอแทบไม่เคยมา
“เฮียมาพบลูกค้าแถวนี้ เลยแวะมาดูหน่อย ว่าอยู่คนเดียวจริงรึเปล่า”
พริ้มพลอยหน้าเจื่อนเล็กน้อย ดีที่เฮียมาช้า ขืนมาเร็วแล้วขึ้นไปหาเธอบนห้อง ไม่รู้จะเจออะไร
“พริ้มจะอยู่กับใครละคะ ขึ้นห้องกัน”
เรียวแขนเล็กเดินไปคล้องแขนแกร่งพี่ชาย เธอไม่อยู่ห้อง2-3ชม.หวังว่าแม่บ้านที่โทรเรียกคงมาทำความสะอาดแล้วนะ
“เฮี
