“เหอะ!!เธอไปเอาความมั่นใจมากไหนผ้าแพร เธอได้เงิน ฉันได้เสพสุขจากร่างกายเธอ ฉันว่าเหตุผลนี้น่าจะเพียงพอนะ เพราะฉันไม่ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกับคนอื่น”
เพียงได้ฟังคำตอบก็ทำให้คนใต้ร่างถึงกับหน้าชา สติที่พึงคิดว่าตัวเองเป็นใครก็กลับมาอีกครั้ง เผลอคิดไปไกลว่าเขาหึงเธอ ที่แท้เขาก็แค่เด็กน้อยหวงของเล่น
“อื้มเจ็บนะไอ้บ้า”
หน้าสวยบิดเบี้ยวร้องเจ็บ เมื่อเขาดูดเข้าที่คอขาวอย่างแรง และดูดซ้ำๆอยู่แบบนั้นไม่ยอมปล่อย เธอจะได้ไม่อวดดี เสนอหน้าไปยุ่งกับคนอื่นอีก
“เจ็บนั่นแหละดีทีหลังจะได้จำ เป็นของของฉันแล้ว จะได้ไม่ร่านไปอ่อยใคร”
เขาเปรียบเธอเป็นเพียงแค่สิ่งของเท่านั้น ไม่ได้ให้ค่าอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย
“เห็นแก่ตัวที่สุด นายมันโคตรเห็นแก่ตัวฉันเกลียดนายที่สุด”
เขาพูดทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่แปลกหรอก เขามันหล่อรวยเลือกได้ ไม่แปลกอะไรหรอกที่เขาจะไม่เห็นค่าฝุ่นเม็ดเล็กๆอย่างเธอ
“อะไร
