9เดือนต่อมา
“อุแว้ๆๆ”
เสียงเด็กทารกร้องระงมในห้องคลอดพิเศษ ใช่ครับตอนนี้แพรกำลังคลอดลูกคนที่2แล้ว และพวกเราก็ได้ลูกชายสมดั่งที่ตั้งใจ แถมยังเป็นแฝดชายอีกด้วย คราวนี้ก็หาตั้งชื่อกันวุ่นเลยสิครับ
“ตกลงเอาปอร์เช่ กับคูเปอร์แล้วกันนะ”
ผมกับแพรเห็นพ้องต้องกัน ว่าจะให้ลูกชายฝาแฝดของผมชื่อนี้ และย่ายายก็เห็นตรงกันหมดเลยครับ
“ค่อยๆเดินนะ”
ผมพยุงแพรเขามาในบ้านช้าๆ หลังจากนอนโรงพยาบาล3คืน
“พ่อ..น้องอยู่ไหน”
ตอนนี้พิพิมได้2ขวบแล้ว พูดเก่งมากรู้ไปหมดทุกเรื่องเลยครับ ผมยอมใจกับความแสบความดื้อของลูกสาวมาก
“อยู่กับคุณยายคุณย่าครับลูก”
ย่ายายอุ้มหลานตามมาอย่างระมัดระวัง พิพิมรีบเดินไปดูน้อง
“ย่า..ขอดูน้อง”
พิพิมเดินไปรอดูน้องอย่างใจจดใจจ่อ
พรึบ!
“มานี่ปู่อุ้มให้ดู”
คุณปู่เปรมชัยอุ้มพิพิมเดินตามมาที่ห้องรับแขก
“คิกๆ น้อง”
พิพิมมองซ้ายทีขวาที คงยังงงว่ามีน้องสองคนได้ไง
“ใช่ครับน้องชื่อ
