บทที่ 4 ได้งานทำ
วันรุ่งขึ้น..
ชลิดาสะดุ้งตื่นเมื่อมีเสียงเคาะด้านนอก รีบลุกก่อนก้มสำรวจเสื้อผ้า เห็นเป็นชุดที่เปลี่ยนก่อนนอนก็โล่งอก ยกมือสางผมให้เข้าที่เดินไปแง้มประตูดูว่าเป็นใคร
“พี่เอาข้าวเช้ามาให้”
เพชรยัดถุงข้าวต้มใส่มือหญิงสาวที่ทำหน้าเหลอหลาอยู่หลังประตู
“ขอบคุณค่ะ..จะคุยเรื่องน้าพุดเลยไหมคะ”
“กินข้าวก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน”
เพราะเขาก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อ ทักถามเจ้านายก็เงียบ สงสัยเมื่อคืนจัดหนักเลยตื่นสาย
“ที่บอกว่าอาจได้งานพี่พูดจริงหรือเปล่า” ชลิดาไม่ปล่อยโอกาสหลุดมือ ถ้าได้งานเธอคงย้ายที่อยู่ ห้องพักที่นี่ค่อนข้างดี อีกอย่างพวกทวงหนี้น่าจะตามจิกได้ยาก
“เรื่องงานต้องรอนายกลับมาก่อน พี่ไม่กล้าฟันธงว่าจะได้หรือเปล่า”
เพชรมองหน้าหงอยๆ ก็นึกสงสาร เมื่อคืนระหว่างอยู่บนรถเธอเล่าเรื่องเจ้าหนี้ของพุดกับหมายให้ฟัง ผู้หญิงตัวคนเดียวต้องเผชิญปัญหาที่ไม่ได้ก่อก็น่าเห็นใจอยู่ไม่น้
