บทที่ 14 ไปปลดปล่อย

1389 Words

ขณะที่กำลังแต่งตัวใกล้เสร็จ เสียงสัญญาเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เมื่อหยิบมาดูก็พบว่าเป็นเฟย์เพื่อนรักเจ้าแผนการนั่นเองที่โทรมา เธอกดรับทันที “ เป็นไงบ้างวะ โอป่ะแก ” “ อืม โอมาก ” “ ฉันว่าแล้วไง เจอแผนอ่อยพิฆาตเข้าไปหงายเงิบทุกราย ” เสียงปลายสายระริกระรี้อย่างเป็นสุข แต่แล้วก็ต้องหุบปากฉับเมื่อได้ยินประโยคต่อมาของเพื่อนรัก “ โอแบบ โอโห อายฉิบหายน่ะสิ ” “ อ้าว ทำไมวะ ” “ พี่บดินทร์ผลักฉันออก ปฏิเสธฉัน แถมด่าเป็นนัย ๆ ว่าฉันทำอะไรไม่รู้จักกาลเทศะ ประเจิดประเจ้ออะไรทำนองนั้น ถ้าใครมาเห็นจะว่ายังไง เดี๋ยวจะเสื่อมเสียชื่อเสียง ” “ แล้วแกไปปล้ำเขาตรงไหน อย่าบอกนะว่ากลางสี่แยกไฟแดง ” “ ไอ้บ้า ใครจะกล้าทำแบบนั้น เออ ช่างมันเหอะ ฉันไม่อยากพูดถึง แต่แม่งโคตรเซ็งเลย ฉันอายจนหน้าชา ตอนนี้ยังชาอยู่เลย ” “ แล้วเขาไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับแกเลยเหรอ ” “ มีตั้งแต่ตอนเห็นฉันครั้งแรกแล้วที่สระว่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD